ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν ήμουν ποτέ ένα χαρούμενο παιδί αλλά και να θελα δεν με άφηναν οι καταστάσεις που ζούσα.Από τα 7 μου θυμάμαι να μην μπορώ να βρω γαλήνη εκεί που κάθε παιδι θεωρεί δεδομένο, το ίδιο του το σπίτι! Εβγαινα έξω και δεν ήθελα να επιστρέψω για να μην τον δώ να βρίζει, να πίνει, να σπάει όλο το σπίτι και να την χτύπαει ! Δεν άφηνα κανένα να καταλάβει οτι δεν ήμουν καλά. Πάντα με το χαμόγελο στα χείλη να μου λένε "τι προβλήματα έχεις και συ μωρέ σιγά"μα δε μιλούσα, δε μίλησα ποτέ μόνο χαμογελούσα και έκλαιγα μέσα μου! Ακόμα χαμογελάω και ας μην καταλαβαίνει κανείς τίποτα με την διαφορά οτι πλέον δεν κλαίω όχι γιατί έχει κλείσει η πληγή αλλά γιατί δεν έχω άλλα δάκρυα να ρίξω!! Ακόμα ψάχνω να βρώ την χαμένη μου γαλήνη και ελπίζω πως στο τέλος θα τα καταφέρω γιατί μου ανήκει.