29.2.2016 | 00:05
Γαμημένο δίλημμα.
Ρε παιδιά πρώτη φορά γράφω εδώ γιατί δεν ξέρω πως και ποιος θα με βοηθήσει είναι χρόνια που νιώθω πως έχω σιχαθεί αυτό το τόπο. Από πρόπερσι σκέφτομαι να φύγω για σπουδές για το εξωτερικό πέρσι που έφυγα για το εξωτερικό για ένα σεμινάριο ένιωθα απαίσια ήθελα να γυρίσω Ελλάδα , γενικώς ήμουν στο πάτο (έγιναν και διάφορα). Δεν ξέρω τι να κάνω πάντα ήθελα να φύγω αλλά δειλιάζω γιατί το έζησα και μου έχει αφήσει άσχημες αναμνήσεις και βλέπω ακόμα και τώρα εφιάλτες οτί είμαι ακόμα εκεί. Από τη μία ήταν και ίσως είναι ένα μεγάλο όνειρο και από την άλλη βλέπω πως αυτό για το οποίο ήλπιζα και μου έδινε ευτυχία τώρα με καταστρέφει σιγά -σιγά.Η ελπίδα μπορεί όντως να πεθαίνει τελευταία ΑΛΛΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ . ΚΑΙ ΕΓΩ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕ.. Πείτε κάτι να ηρεμήσω λίγο και γω τις σκέψεις μου ρε παιδιά.
