ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με λενε Δημητρα και μολις τελειωσε ολο αυτο το στορι με τις πανελληνιες.Αποτίμηση προσπαθειας:-θεωρητικη κατευθυνση- η προετοιμασια μου ηταν μετρια. Δεν κοπιασα ουτε ενιωσα να εχω καταβάλει τρομερη προσπαθεια, δεν κουράστηκα πολυ. Βεβαια, ειδικα τα αρχαια τα λάτρευα. Ειχα μαθει ιστορια, λατινικα(μετρια)και γενικα πιστευα σε μενα. Εγραφα και καλουτσικα στα διαγωνισματα στο απαιτητικό μου φροντιστηριο. Σίγουρα η πιεση που ενιωσα ηταν πιο πολυ ψυχολογικη παρα κοπος με τη μορφη της μεθοδικότητας που απαιτείται. Γενικα , δεν ημουν καθολου οργανωμένη. Διαβασα καλα, απλα οι πανελληνιες θελουν προγραμμα και αφοσιωση. Αλλα μην παρεξηγηθω κιολας, η αληθεια ειναι οτι διαβασα και σχεδον ολα τα κομματια τα κατείχα. Εκτος απο τα λατινικα που προς το τέλος τα κοιταξα με λεπτομέρεια.Ο βαθμος που περιμενα να γραψω πριν ξεκινησουν οι πανελληνιες: 15 16 Ο βαθμος που πιστευα οτι θα παρω εχοντας γραψει : 14 15Ο βαθμος που πηρα: 14. 200 μορια -Η αλήθεια ειναι οτι ειχα κανει πολλες φορες υπολογισμούς, οι οποιοι ηταν λιγο ανακριβεις ειδικα στην ιστορια και τα αρχαια. Τελικα επεσα σε αυτα τα 2. Λατινικα 16. Ιστορια μετριοτατα (λογω μεγάλης βλακειας) . Αρχαια 14 (με σχεδον ολη την εισαγωγη χαμενη και μη διαβασμενο πρόσφατα τον Πρωταγορα) περιμενα λιγο πιο πανω. Ο μονος λογος που χαρηκα και ενιωσα καπως ενταξει με την ολη αξιολογηση ηταν ο βαθμος της εκθεσης πηρα 16.9 με τον εναν βαθμολογητη να μου χει βαλει 90. Η διαδικασία της εξετασηςΔεν πρεπει σε καμια περιπτωση να υποτιμούμε τον αυτοσχεδιασμο! Στα μαθηματα που ειχα αγχος δεν εγραψα καλα,θυμαμαι τον εαυτο μου να γραφει απογοητευμένος και αυτο φαινεται στο γραπτό. Θελει πολυ καλη διαχείριση. Εμενα ενστικτωδώς ο οργανισμος μου δεν ενιωθε στρες. Μονο στην ιστορια με επιασε πανικος και στα λατινικα που πηγα και εδωσα με μηδεν ωρες ύπνου(ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ). Γενικως, το καναμε πολυ μεγαλο θέμα αυτό με τις πανελληνιες χωρις λογο. Τι προτείνω:Οι πανελληνιες είναι μια ενεργα ψυχοκτονος διαδικασία και μια φαση απολυτως βαρετή (για κάποιους οπως εγω) Αλλα, δοκιμαζεσαι και ερχεσαι αντιμετωπος με την ευθυνη της επιλογής σου , βλέπεις πως λειτουργείς και πως ανταποκρινεσαι στο πρόγραμμα. Πχ εγω υπηρξα ο πιο αναβλητικος ανθρωπος. Μου προσφερε πολλα αυτη χρονια και κυριως την επαφη με τον εαυτο μου. Αλλα ,ισως το πιο σημαντικό σχετικα με τη γνωση , να ηταν αυτη η πρόγευση του φιλοσοφικού λογου και κατ'επέκταση της καλης γραφης(για μενα οχι και τοσο καθώς ηδη με ενδιεφερε και ως ασχολια). Δεν σας κρυβω οτι με εκνευριζε λιγακι που καποιοι ειχαν επιλεξει αυτην την κατεύθυνση , ασχολούμενοι κυριως μονο με το κομματι της αποστήθισης και οχι αυτο της κατανοησης και της εμβάθυνσης διοτι ειδικα τα αρχαια περιλαμβανουν πολυ καλο υλικο που παραμενει ανερμηνευτο. Anyway, η θεωρητική κατεύθυνση αν την δεις με καλο μάτι και βαλεις την έρευνα στη ζωη σου, εχει πολλα να σου προσφέρει. Ισως εγω να το προσεγγισα ετσι αναλαφρα το ζητημα των πανελληνιων επειδη δεν ειχα ξεκαθαρο στόχο. -Το αποτελεσμα :μετριο. Θεωρω τα 14 χιλιαδες μορια για θεωρητική λιγα αλλα εχουν επιλογες και νομιζω ανετα μπορείς να βιωσεις την εμπειρια του Πανεπιστημίου. Προσωπικά με ενδιαφερουν καποια αντικειμενα ηδη και μαλλον ειναι στην επαρχία. Το μετα εχει σημασία. Δεν ξέρω αν αυτος ο βαθμος ηταν αντιπροσωπευτικος της προσπαθειας μου αλλα αυτο που ξερω σιγουρα ηταν οτι εκανα κακη διαχείριση και της ψυχολογίας μου αλλα και του χρονου τωβ θεματων. Κατα πασα πιθανοτητα ομως η αξιολόγηση ηταν αντιπροσωπευτική (μαλλον).Τελικα ομως,η ψυχολογια μοθ μετα τις πανελλήνιες ειναι πολυ περιεργη. Η ορεξη μου μειωμένη και εγω νιωθω ελαχιστα ενεργοποιημένη και θελω να το αλλαξω αυτο.