ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.12.2013 | 18:10

γειά σας γράφω ένα λογοτεχνικό βιβλίο και θα ήθελα την άποψη σας

αυτό είναι ένα κομμάτι δείγμα υπάρχει και συνέχεια που βγαίνουν συμπεράσματα, θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας(παρακαλώ μην δώσετε μεγάλη σημασία στα σημεία στίξης μιας και δεν έχει ολοκληρωθεί και προβλέπονται διορθώσεις.)κεφάλαιο 1Σε απόλυτη σύγχυσηΒρίσκομαι σε απόλυτη σύγχυση,σαν να ακροβατώ σε ένα στύλο και τριγύρω μου σκοτάδι, ένα βήμα ίσως φέρει τη λύτρωση ίσως και τη μοιραία πτώση στο κενό... με το μυαλό μου κάνω σκέψεις απλά να πηδήξω και ό,τι γίνει έγινε από την άλλη εύχομαι μοναχά σε ένα μικρό σημάδι... το σίγουρο είναι πως πρέπει να πατήσω γερά, γιατί ακόμα και η παραμικρή κίνηση ίσως καταστρέψει ακόμα και τον στύλο που πατάω...και είμαι χαμένος στον χώρο και στο χρόνο, στο διάστημα της απέραντης σκέψης...και όλα δείχνουν πως πρέπει να βιαστώ...ακούω την βροχή και σκέφτομαι πως αυτό είναι ένα σημάδι, ένας οιωνός πως ίσως και αν πέσω τελικά αυτή είναι η μοίρα μου, όπως και τις βροχής που ό,τι και να γίνει θα καταλήξει στο χώμα, αλλά η βροχή εκτός από ζωή μπορεί να φέρει και την καταστροφή, όχι για εμένα, εγώ είμαι ακόμα μια στάλα από αυτή την βροχή, για όλους αυτούς που είναι δίπλα μου, που στέκονται γύρω μου, που ελπίζουν σε μένα, δύσκολη απόφαση είμαι ένα βήμα πριν την μοιραία κίνηση και όλα μου φωνάζουν πήδα μπροστά, μα όμως μέσα στο χάος που είναι το μπροστά και που το πίσω που είναι το πάνω η το κάτω, ίσως να μην έχει σημασία...το πήρα απόφαση λέω πως θα πηδήξω και αν πέσω στο ίδιο σημείο τι είχα τι έχασα, μπορεί να είμαι τυχερός και στο άλμα να βρω κάτι να πιάσω να τραβήξω τον εαυτό μου προς τα πάνω, αλλά αν δεν βρω? αν πέσω κάτω και χάσω την ισορροπία μου? και αν πέσω δεν θα είναι μάταιο? ούτε ένα βήμα για αυτό το μπροστά? και ο χρόνος κυλά...κεραυνοί ακούγονται στον ορίζοντα μα πουθενά η λάμψη τους να με φωτίσουν.
 
 
 
 
Scroll to top icon