ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

σήμερα, τα γενέθλια μου. Θα έπρεπε να ζω την ημέρα μου όπως αυτοί στο facebook που ανεβάζουν φωτογραφίες με τούρτες, κεράκια.όχι να κλαίω, να πίνω μόνη, να σκέφτομαι όλα τα κακώς κείμενα, όλους εκείνους που δεν νοιάζονται ούτε για μια τυπική ευχή και να νιώθω σαν το πιο παραμελημένο σκυλί του κόσμου. Έβαλα μέχρι και την αγαπημένη μας ραδιοφωνική εκπομπή, λέω δεν μπορεί, ίσως θέλει να μου αφιερώσει κάτι. Δεν μπορεί, δεν απαιτεί δημιουργία power point μια γαμημένη ευχή. Να μου πεις, και πέρσι έτσι με έκανες να αμφισβητώ. και τελικά είπες ένα τυπικό την επόμενη φορά που μιλήσαμε. Όμως δεν είναι έτσι, όταν αγαπάς δεν κάνεις τον άλλον να αμφιβάλει κάθε ώρα και στιγμή. Και είναι σημαντικό όπως κι αν έχει, να πεις μια γαμημένη ευχούλα, να πεις ένα γαμημένο σ' αγαπώ μετά από τόσο καιρό, μετά από τόσα πράγματα που πέρασες μαζί.Να πεις κάτι μωρέ.Φαντάζομαι αν δεν είχα και εμφανή την ημερομηνία γενεθλιων στο fb δεν θα λάμβανα ούτε ένα μήνυμα. Ακόμα βέβαια κινητό δεν έχει χτυπήσει από άτομα που αγαπώ και έχω ψηλά. Εγώ όμως 12:01 θα έχω στείλει όταν εκείνοι έχουν μια σημαδιακή μέρα. Και πείτε ότι κοιτάω την πάρτη μου και υπερβάλω. Δεν με νοιάζει. Θέλω να περάσω τη σκατομερα και να έρθει μια έκπληξη, κάτι να μου την φωτίσει. Λέω δε μπορεί γαμώτο, δε μπορεί για κανέναν να μην είμαι σημαντικό πρόσωπο. Λέω δε γίνεται να αγαπώ τόσο βαθιά και να μην αγαπήθηκα ποτέ μου. Μπορεί να τα έχω κάνει και εγώ σκατά στην ζωή μου, αλλά δεν γίνεται γαμώτο να μην σηκώνει κανείς το ακουστικό να πει κάτι, δεν γίνεται κυρίως να έχεις και να μην έχεις έναν άνθρωπο. Μόνο εκείνος μου λείπει. Μόνο εκείνον θέλω. Και θα παραλείψω τις άλλες ανείπωτες ευχές. Γαμώτο. Γαμώτο. Πες κάτι. Πες.χρόνια μου πολλά λοιπόν. Πρόποση: του χρόνου τέτοια μέρα να μην κυλήσει ούτε ένα δάκρυ στα μάγουλα.συγγνώμη. μουτζούρωσα πολλά χαρτιά αλλά τελικά προτιμώ να ξέρω ότι υπάρχει έστω και μια ελπίδα να το δεις, στο εκατομμύριο έστω.