ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε μια εβδομάδα, έχω γενέθλια. Αλλά...Έχω καταρρεύσει ψυχικά και σωματικά.Δεν βρίσκω λόγο να σηκωθώ από το κρεβάτι. Νιώθω ότι έχω στερέψει από ενέργεια. Νοιώθω ότι βυθίζομαι σε ένα χάος χωρίς τελειωμό. Νοιώθω μια ματαιότητα να με κατακλύζει.Είμαι 21. Αυτά τα γενέθλια θα ήθελα να μου κάνουν ένα πάρτι έκπληξη οι φίλοι μου.(δεν ξέρω γιατί αλλά με τρελαίνει η ιδέα.) Η βλακεία είναι ότι συνειδητοποιώ ότι δεν έχω πραγματικούς φίλους και μου είναι πολύ δύσκολο να το πιστέψω. Ξυπνάω και κοιμάμαι μόνος. Πίστευα ότι οι φίλοι μου είναι προέκταση του εαυτού μου. Ότι είναι η οικογένεια, που επιλέγεις, οι άνθρωποι που όταν πετυχαίνουν κάτι είναι σαν το έχεις πετύχει εσύ. Όταν λυπούνται, κάνεις τα πάντα για να τα αλλάξεις. Έτσι πίστευα. Οι φίλοι είναι πιό σημαντικοί από κάθε γκόμενα. Αλλά το θέμα είναι να υπάρχουν. Σε εμένα δεν υπάρχουν. Κρίμα.