ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πρόσφατα μετακόμισα στο εξωτερικό για να κάνω την πρακτική μου και σήμερα είναι τα γενέθλια μου. Νιώθω πιο μόνη από ποτέ καθώς δεν έχω κανένα φίλο εδώ, πέρα από τα παιδιά που δουλεύω μαζί και κάποιους γνωστούς. Κλείνω τα 25 και νόμιζα ότι θα έκανα κάτι ωραίο αλλά να που βρίσκομαι μόνη μου χωρίς κάτι ιδιαίτερο. Μετακόμισα εδώ για να ξεφύγω από τη μίζερη ζωή που είχα στην Αθήνα και ενώ όλα πάνε καλά γενικά,νιώθω ότι δεν είμαι ο εαυτός μου. Κλείνομαι στο μπάνιο του γραφείου και κλαίω γιατί δεν έχω πει σε κανέναν ότι έχω γενέθλια σήμερα,θα ήταν περίεργο να τους το πω,τι τους νοιάζει άλλωστε..Το συνειδητοποιώ ότι ακούγομαι πολύ απελπισμένη αλλά δεν είμαι έτσι συνήθως, απλώς λόγω κατάστασης και ημέρας νιώθω τόσο χάλια..Τουλάχιστον έχω την υγεία μου..Τι θα κάνατε στη θέση μου, αν έπρεπε να περάσετε τα γενέθλια σας μόνοι; Υ.Γ : Δοκίμασα ήδη να βγω μόνη για ποτό και ερχόντουσαν να μου την πέσουν μεθυσμένοι ενοχλώντας με,κάτι που με έκανε να κλειστώ ακόμη περισσότερο οπότε το να βγω πάλι έτσι δεν είναι επιλογή.