ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε γνώρισα πέρυσι.Καθόσουν στο τελευταίο θρανίο μαζί με μια κοπέλα στην οποία την έπεσα εκείνο το καλοκαίρι.Το καλοκαίρι που δεν ξαναμιλήσαμε.Ακόμα θυμάμαι την πρώτη φορά που σε είχα πρωτοδεί.Σε εκείνο το ξενοδοχείο.Δίναμε για εκείνο το πτυχίο των Αγγλικών.Καθόσουν σε ενα τραπέζι μαζί με τον πατέρα σου.Ήσουν η πρώτη που είχε φτάσει εκεί.Η καθηγήτρια πρότεινε να κάτσω μαζί σου.Στεκόμουν ακίνητος απέναντί σου ρίχνοντας φευγαλαίες ματιές προς εσένα.Όμως εσύ ήσουν απασχολημένη.Είχες στραμμένη την προσοχή σου στο χαρτί με τα πιθανά θέματα.Ομολογώ πως μου είχες κάνει εντύπωση.Όμορφα χαρακτηριστικά, μεγάλα μάτια και καστανόξανθα μαλλιά.Όμως, εκείνο που με τράβηξε ακόμα πιό πολύ, ήταν η ηρεμία που αισθανόμουν κοντά σου.Δεν την είχα ξανανιώσει με άλλη κοπέλα.Χαζός που ήμουν.Ένας μικρός μαθητής γυμνασίου.Δεν ήξερα.Εκείνη την ημέρα, παρ'όλο που είχα φύγει χαρούμενος από την επίδοσή μου-είχα μια δόση λύπης, γιατί το μόνο που πρόλαβα να σε ρωτήσω ήταν "Πως τα πήγες;".Και να που η τύχη ήταν με το μέρος μου.Λίγους μήνες αργότερα με κοιτούσες και βρισκόσουν λίγα θρανία μακρυά μου. Στην αρχή, τα πράγματα ήταν κενά μεταξύ μας. Σε κοιτούσα και μου έριχνες φευγαλαίες ματιές, τίποτα παραπάνω. Βέβαια, γελούσες με τα αστεία που έκανα μέσα στην τάξη και έτσι μπορούσα να καταλάβω ότι δεν ήμουν αόρατος στον κόσμο σου. Τα πειράγματά μου, στη συνέχεια πήγαιναν μόνο σε εσένα. Το ήξερες και εσύ, όμως ποτέ δεν έκανες κάτι για αυτό. Μέχρι εκείνη την ημέρα που με πλησίασες μόνη σου και μου μίλησες για κάποιον που σου άρεσε. Μου ζήτησες συμβουλές. Δεν μου άρεσε να σε ακούω να μιλάς για κάποιον άλλον. Ένιωθα θλίψη, ένα κενό. Όμως ήθελα να έρθω πιο κοντά σου, να σε πλησιάσω. Ήθελα να καταλάβεις αυτά που ένιωθα για εσένα. Έτσι αποφάσισα να σε βοηθήσω λέγοντάς σου μερικά βασικά πράγματα για το πως ήθελα να με πλησίασει μια κοπέλα. Και ναι, αναφερόμουν σε εσένα. Και οι εβδομάδες κύλησαν και γίνανε μήνες. Και εμείς δεθήκαμε ακόμα πιο πολύ. Και τα αισθήματά μου για εσένα γίναν δυνατότερα. Όμως δεν ήξερα... Ήμουν μικρός. Πλέον είχα μπει στον λαβύρινθό σου. Ακόμα και σήμερα προσπαθώ να βγώ από αυτόν. Μια βροχερή ημέρα ήρθε η πρώτη μας αγκαλιά. Ήμουν τόσο ξαφνιασμένος που αποτραβήχτικα και εσύ έγειρες το κεφάλι σου στο πλάι κοιτώντας με με ένα βλέμμα απορίας. Δεν θα περίμενα ποτέ μια κοπέλα σαν και έσενα να αγκαλίασει κάποιον σαν εμένα. Είναι αλήθεια πως είσαι από τις κοπέλες που "κοινοί θνητοί" σαν εμένα δεν θα μπορούσαν ποτέ να πλησιάσουν. Συνήθως κορίτσια σαν και εσένα προτιμούν κάποιον ο οποίος έχει ωραία χαρακτηριστικά και δεν έχει καφέ μαλλιά,καστανά μάτια, μακρυά μύτη και ατημέλητο γένι σαν εμένα...Μετά από αυτό άρχισαν οι βιντεοκλήσεις. Το είχαμε καθερώσει κάθε Παρασκευή βράδυ-μετά το μάθημα των Αγγλικών, επιστρέφαμε σπίτια μας και μιλούσαμε για ώρες. Ήταν τέλεια. Θυμάμαι την πρώτη φορά είχες φορέσει το μαγιό σου-άσχετα εάν ήταν τέλη Νοεμβρίου. Με κοιτούσες στα μάτια και ένιωθα να είμαι δίπλα σου ακόμα και εάν μας χώριζαν τα γκρίζα κτήρια της πόλης.Μια σπίθα είχε ανάψει μέσα μου. Το συναίσθημα εκείνο δεν το είχα ξανανιώσει ως τότε με άλλη κοπέλα.Πλέον είχες αρχίσει να τριγυρίζεις στις σκέψεις μου αργά την νύχτα. Είναι αλήθεια.Έκανα ολόκληρα σενάρια στο μυαλό μου. Σκεφτόμουν ότι σε φιλούσα και ακουμπούσα το κορμί σου. Είχα πει στον εαυτό μου ότι ήθελα να ήμουν ο πρώτος που θα σε φιλούσε-μιας και μου είχες πει ότι δεν είχες ζήσει αυτήν την εμπειρία ακόμα.Μέχρι που μια Κυριακή με ξύπνησες και μου έστειλες ότι τελικά είχες κάνει κάτι με εκείνο το παιδί που ήιελες να πλησιάσεις.Τυχερός μπάσταρδος. Έμεινα όλο το πρωινό στο κρεβάτι ξαπλώμένος. Δεν είχα όρεξη για τίποτα. Ώσπου στο τέλος της ημέρας αποφάσισα να συνεχίσω να παίζω το παιχνίδι του φλέρτ μαζί σου. Δεν έπρεπε. Ήδη περπατούσα μέσα στα τοιχώματα του λαβύρινθού σου. Και τότε πέρασε η ιδέα ότι έπρεπε να σε κάνω να ζηλέψεις για να με θές περισσότερο. Ήμουν μαζί με μια κοπέλα με την οποία μου άρεσε να φιλιέμαι-αλλά μέχρι εκεί. Δεν σταματούσα να μιλάω για αυτήν σε εσένα-όμως έγινες πιο ψυχρή και αδιάφορη μαζί μου. Σήμερα το σκέφτομαι και λεω πόσο βλάκας ήμουν. Άρεσα πραγματικά σε εκείνη την κοπέλα. Όμως όταν την είχα φιλήσει για τελευταία φορά είχε εσένα στην σκέψη μου. Έτσι το τελείωσα με εκείνη ,μέσω μυνήματος. Ήμουν βλάκας. Όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα. Ώσπου μια Παρασκευή το είχα πάρει απόφαση. Κατέβασα γρήγορα δύο ποτήρια αλκοόλ που πήρα "λαθραία" από την τροφοθήκη μας και άρχισα να σου μιλάω.Θυμάμαι τοτε, οι κινήσεις σου έδειχαν φανερά πως κάτι ζητούσες. Μάλιστα θυμάμαι σε ένα μάθημα είχες αλλάξει θρανίο και λεκατσες τυχαία ακριβώς πίσω απο το δικό μας. Και τα πόδια σου τυλίγονταν και τρίβονταν γύρω από τα δικά μου συνεχώς. Ήταν σημάδι έλξης.Η κουβέντα είχε αρχίσει κανονικά όπως κάθε άλλη φορά. Όμως κάποια στιγμή-αργά το βράδυ άρχίσαμε να λέμε περί της σχέσης μας. Δεν κρύβω πως μόνο με τα λόγια σου, έκανες το κάτω μέρος του κορμιού μου να ανατριχιάσει. Και τότε στο είπα. Είπα οτι μου αρέσεις εδώ και πολύ καιρό. Και εσύ... Άρχισες τα "θέλω αλλά δεν πρέπει" σου. Δεν ήσουν ξεκάθαρη. Και αυτό μου άρεσε. Ήθελα να πιστεύω ότι υπήρχε μια ελπίδα να βρέθούμε μαζί κάπου και να έχω μια στιγμή μαζί σου. Όμως μετά από αυτό ,τα πράγματα συνέχισαν να είναι τα ίδια. Βιντεοκλήσεις, φλέρτ. Πολύ φλέρτ. Μα καμία κίνηση από κοντά. Ώσπου την τελευταία ημέρα και αφού είχα αποφασίσει πως δεν ήμουν έτοιμος ακόμα να δώσω για το proficiency σου είπα ότι δεν ήξερες να μιλάς σε άλλους. Και με κατηγόρησες πως πάντα ήθελα να είμαι το κέντρο της προσοχής των άλλων .Όμως ήταν ψέμματα. Ήθελα να έχω την δικιά σου μόνο προσοχή. Πέρασαν εβδομάδες. Οι Παρασκευές μου ήταν κενές χωρίς τις βιντεοκλήσεις μας.Μια φορά, η φίλη σου, μου είπε ότι μιλάς για εμένα σύχνα. Και σου έστειλα. Και κάναμε την τελευταία μας βιντεοκλήση. Και τότε ήταν που με τσάκισες. Μου είπες πως με βλέπεις φιλικά... Και πέρασε ο καιρός και άρχισε το λύκειο. Με τα άγχη του και τις πιέσεις του. Και γνώρισα κάποια άλλη που με έκανε να νιώθω όπως έσυ. Όμως με εκείνη ήταν διαφορετικά μπορούσα να την αγγίξω και να την φιλήσω. Δεν την θαύμαζα πίσω από μια οθόνη όπως εσένα. Και πέρασε η χρονιά και ήρθε καλοκαίρι. Και νόμιζα πως σε είχα ξεχάσει. Μέχρι που εκείνο το βροχερό μεσημερι στην Θεσσαλονίκη μου έστειλες. Και μου είπες ότι θες να με δεις και σου είχα λείψει. Η καρδιά μου χτύπούσε γρήγορα.Έκανα δήθεν τον απασχολημένο. Ήθελα τόσο να σου μιλήσω.Όμως ήξερα ότι ακόμα και εάν το έκανα θα έμπαινα ξανά στον φαύλο κύκλο σου.Μιλούσαμε για λίγο-όποτε έβρισκα ίντερνετ- αλλά μέχρι εκεί. Ξαναείπαμε για βιντεοκλήση αλλά κάτι πάντα τύχαινε στον έναν από τους δυό μας. Και τώρα σε ρωτάω...Γιατί μου είπες ψέμματα πως σου λείπω ενώ σε βλέπω να είσαι με κάποιον άλλον; Θες να ικανοποιήσεις το "εγώ" σου χρησιμοποιώντας με σαν παιχνίδι; Θες να με χρησιμοποιήσεις και να συγκεντρωθώ μόνο σε εσένα πάλι; Το μόνο που ζητάω απο εσένα είναι ένα πράγμα. Λίγο σκοτάδι και ένα γαμημένο φιλί. Το μόνο που θέλω για να σπάσει η κατάρα είναι μια φάση. Δεν ζητάω πολλά. Όμως ξέρω πως ίσως δεν θα πραγματοποιηθει ποτέ η ευχή μου. Θα συνεχίζω να σε συναντάω σε άκυρες στιγμές που νομίζω ότι σε ξέχασα. Ήσουν είσαι και θα είσαι το απωθημένο μου για πάντα....