ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
2.6.2016 | 17:14

Για εμάς! («όλα όσα λαχταρώ»..)

Θυμάσαι, σε είχα ρωτήσει αν πιστεύεις ότι υπάρχει ένας/μια soul-mate εκεί έξω για τον κάθε ένα μας. Μου είχες πει αν υπάρχει είναι σχεδόν απίθανο να τον συναντήσεις πρέπει να είσαι πολύ τυχερός! Μα εγώ δεν πιστεύω στην τύχη! Πιστεύω μόνο στα «Μαθηματικά» μα κι αυτά με εγκαταλείπουν σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις που μιλάει μόνο η καρδία..Με ρωτάς συνέχεια τι σκέφτομαι σε αυτές τις «πολλές στιγμές σιωπής, τις πολλές στιγμές σκέψης» και δεν μιλάω, μόνο σε κοιτάζω και χαμογελάω. Λοιπόν …Σκέφτομαι αν έχω κάνει σωστά όλες τις πράξεις. Πόσο πολύ μπορώ να σε Αγαπήσω, Πόσο πολύ μπορεί να πονέσω, και ας μην στο δείχνω…Πως είναι να ζεις όλα όσα λαχταράς, με κάποια που σε συμπληρώνει τόσο «άσχημα»…Με Εσένα μικρή μου!!Το πόσο λαχταρώ να με ξελογιάσει αυτό το τέλειο χαμογελάκι που έχεις “for real”, να σου κρατήσω σφιχτά το χέρι και να περπατήσουμε μαζί στα πλακόστρωτα δίπλα στο ποτάμι.Να σου μαγειρέψω τονο-σαλάτα Με μακαρονάκι! (για να σε παχύνω λίγο!! :P ). Nα μου εξηγείς για ώρες ατελείωτες, πώς δουλεύουν τα κύτταρα μου! Να ακούω το γέλιο σου να αντηχεί 3D στα αυτιά μου όταν γελάς, με τα χαζά αστεία μου..…και άλλα. Πιο προσωπικά!Να σε δω να κοκκινίζεις σαν τριαντάφυλλο! Πόσο λαχταρώ, να μπλέξω τα δάχτυλα μου με τα δικάσου! Να μυρίσω το άρωμα του κορμιού σου.. Να αισθανθώ την καυτή σου ανάσα πάνω στο λαιμό μου. Τη γεύση των χειλιών σου. Την ζεστασιά του κορμιού σου σαν θα γέρνεις πάνω μου να ξεκουραστείς..Να σε κοιτάζω καθώς κοιμάσαι και να προσπαθώ να μαντέψω τι ονειρεύεσαι..Αυτά και πόσα άλλα γυρίζουν μέσα στο μυαλό μου όταν σε κοιτάω με αυτό το χαζό χαμόγελο……. ….και μέρα με τη μέρα, καθώς το αποτέλεσμα των «μαθηματικών μου πράξεων» τείνει να χρειάζεται όλο και μικρότερη «στρογγυλοποίηση» οι στίχοι από αυτό το τραγουδάκι αρχίζουν να κάνουν μια αέναη λούπα στο μυαλό μου.. «Όταν σε πρωτοείδα βαθιά στη ψυχή μουήξερα πως η ζωή μου δε θα `ναι ποτέ ξανά ίδια ..Είναι τα μάτια σου ήρεμη θάλασσα πάνω τους με το Χριστό πλάι περπάτησα!κι ήρθα πάλι στο δρόμο και κοιτάζω αλλιώς ένα τόσο, ίδιο κόσμο..Πρώτη φορά μου, έτσι τη καρδιά μου, ανοίγω μπορώ να σου πω σ’ αγαπώκαι ας σε ξέρω τόσο λίγο…Τόσο λίγο...»Συγγνώμη από όλους αν σας κούρασα. Ξέρω.. Έχω αρχίσει να τα βλέπω όλα επικίνδυνα Ροζ...
1
 
 
 
 
σχόλια
Scroll to top icon