ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Για ολους εμας του ψυχωτικους, που περασαμε το πρωτο μας επεισοδιο και χαπακωθηκαμε και γιναμε ξανα μωρα και προσπαθουμε να μαθουμε τον κοσμο ξανα απο την αρχη με εγκεφαλο ανοϊκου....για ολους εμας που λυγιζουμε, που ενω σιγα σιγα βρισκουμε κατι απο τον εαυτο μας δεν πιστευουμε σε αυτον και στις ικανοτητες μας...για ολους εμας που φοβομαστε και δεν ανοιγομαστε στον κοσμο γιατι το στιγμα της ψυχικης ασθενειας και η ταμπελα του τρελου ειναι γκιλοτινες στο κεφαλι της ομαλης κοινωνικοποιησης....Για ολους εμας λοιπον ειναι αυτη η εξομολογηση.Συνεργαζομαστε με τους γιατρους, εχουμε συνεπεια στη ληψη της αγωγης, χρησιμοποιουμε οσο μπορουμε τις λιγοστες δομες για ψυχοθεραπεια και επανενταξη, προσπαθουμε να γινουμε καλυτεροι ανθρωποι.ολα φαινονται βουνο στην αρχη αλλα τα χρονια περνουν γρηγορα για μας και καλυτερες μερες θα ερθουν.χρειαζεται αποδοχη και μικρα βηματα τη φορα.Η ζωη ειναι σαν πηλος.ο δικος μας στεγνωσε για λιγο και ειναι δυσκαμπτος.με υπομονη και ιδρωτα θα τον στρωσουμε παλι οπως θελουμε με τα χερια μας.Ευχαριστω τη lifo για τη σελιδα των εξομολογησεων, εχει δυναμη, ας την αξιοποιησουμε για να δωσουμε την θετικη μας ενεργεια και βοηθεια σε αυτους που τη χρειαζονται.