20.2.2014 | 15:09
Για καποια...
Είναι κάποια πράγματα που δεν εκφράζονται με λέξειςμέσα σου που τα κρατάς και δε μπορείς να το αντέξειςκι αναρωτιέσαι γιατί...πάνω που είχες ηρεμήσειήρθε ο έρωτας ξανά την πόρτα σου να τη χτυπήσειθέλει ξανά να σε ποτίσει με το γλυκό του το μεθύσικαι την ηρεμία σου συθέμελα να τη γκρεμίσειτότε είναι που διαπιστώνεις πως δε μπορείςσε τίποτα άλλο πέρα απ' τη μορφή της να συγκεντρωθείςαπό την άλλη χαίρεσαι απλώς και μόνο που το βιώνειςτον εαυτό σου πληγώνεις μα δεν το μετανιώνειςκαι αν δεν είναι ανάλογα τα συναισθήματά τηςαν αληθινά την αγαπάς δε θα παρέμβεις στα σχέδιά τηςστο πλοίο της ζωής της λαθρεπιβάτηςμπορείς μόνο να κοιτάς και να χαρείς με τη χαρά τηςκι αν τελικά αποφασίσει να σε αφήσει να μπεις στο πλοίοθα σε βρει να την περιμένεις στο ίδιο το σημείο...Βήματα δειλά στο μονοπάτι της καρδιάς σουαπέλπιδα προσπάθεια για να βρεθώ κοντά σουδε με νοιάζει που η πόρτα είναι μόνιμα κλεισμένηπροχωρώ κι ας ξέρω πως η μάχη είναι χαμένηΒήματα δειλά στο μονοπάτι της καρδιάς σουαπέλπιδα προσπάθεια για να βρεθώ κοντά σουδε με νοιάζει που άλλη δύναμη δε μου απομένειπροχωρώ κι ας είναι η είσοδος απαγορευμένη...