9.7.2015 | 22:21
Για το κορίτσι στον αποκάτω όροφο και όλους τους "πατεράδες"..
Κατω απο το σπιτι μου, μενει μια οικογενεια με 2 παιδια, ενα κοριτσι στην εφηβεια περιπου 16-17 χρονων και ενα αγορακι που πηγαινει δημοτικο. Η μητερα ειναι μια καλη,γελαστη γυναικα κ ο πατερας πιο απομακρος κ με αυστηρο βλεμμα. Κατα καιρους ακουω φασαριες κ τα παιδια να κλαινε.Χθες το βραδυ που ακουσα ενα καυγα και την κοπελα να κλαιει με λυγμους κ να φωναζει "φυγε μπαμπα" κ εκεινος,απ'οσο καταλαβα απο τη φασαρια, τη χτυπουσε, προφανως οχι για πρωτη φορα..Τα εχω ζησει κ εγω, με ενα τετοιο πατερα που ηταν βιαιος κ ξερω ποσο ποναει αυτο το κοριτσι μεσα του..εκλαιγα κι εγω μαζι της εχθες.ΓΙΑΤΙ να υπαρχουν τετοιοι πατεραδες? Γιατι ο ανθρωπος που σε φερνει στη ζωη να σε πληγωνει κ να σου τραυματιζει την ψυχη με αυτον τον τροπο? Ειμαι 26 χρονων και ακομη φοβαμαι οταν βλεπω τον πατερα μου και ταυτοχρονα τον μισω για ολα οσα μου εχει κανει. Οχι για τον σωματικο πονο. Αλλα για τον πονο της ψυχης που κουβαλαω κ θα κουβαλαω για παντα..Σας παρακαλω, διαλεξτε ολοι σας με προσοχη τον ανθρωπο με τον οποιο θα κανετε οικογενεια, ειναι αδικο τοσες αθωες ψυχες να υποφερουν..