ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οι άνθρωποι είμαστε ένα τίποτα. Μία στιγμή και μόνο μας καθορίζει. Ό,τι και να λέμε, ποτέ δε θα κοιτάξουμε παραπάνω τον άλλο από τον εαυτό μας. Πάντα θα λειτουργούμε με το συναίσθημα της στιγμής, αδιαφορώντας για το τι νιώθει ο άλλος. Είμαστε αδίστακτοι, όλοι ανεξαιρέτως. Τα κίνητρά μας χυδαία, γιατί τα ορίζει η ανάγκη και όχι η θέληση. Η ανάγκη της στιγμής. Σήμερα μιλάω με εσένα, μου αρέσει, δε λέω, αλλά μετά από δύο ώρες, μου δίνει σημασία κάποιος άλλος και ο ματαιόδοξος εαυτός μου θα δώσει βάση εκεί... Εσύ που μου μιλούσες πριν, πάντα, σε στέλνω στο διάολο... Τώρα έχω κάτι άλλο. Γιατί έτσι είμαστε... Αχόρταγοι, ανικανοποίητοι, μέχρι εκεί που δε μπορώ να φανταστώ. Και εγώ, χειρότερη από όλους, γιατί όχι; Ας γίνω και εγώ σαν τα μούτρα σας σε μία κοινωνία ανθρωποφάγων. Και ας επιβιώσει ο πιο πεινασμένος... και ο πιο κενός.