ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πληγώθηκα....ξανά και ξανά....Έκλαψα....ξανά και ξανά....Ήρθες μια μέρα τον Νοέμβρη, ολονύχτια τηλεφωνήματα τον Δεκέμβρη, 24ωρα μηνύματα μέσω διαδικτύου. Δεν ξεκολλάγαμε ο ένας από τον άλλον. Ο ιδανικός έρωτας....ο ιδανικός???? Εσύ παντρεμένος και εγώ σε σχέση. την απέφευγα την σχέση μου, την απέφευγες την γυναίκα σου. Ήμασταν μαζί παντού, στο σπίτι, στα μπαρ της Αθήνας, στο βουνό με τα ποδήλατα, στις διακοπές με την σκηνή... Μου έλεγες συνέχεια "μην με αφήσεις ποτέ σου", "Είσαι η γυναίκα της ζωής μου", "ο άνθρωπος που όταν κλείσω τα μάτια μου, θέλω να είναι ο τελευταίος που θα δω"....σου έλεγα "μην μου λες πράγματα που θα πιστέψω", "μην με πληγώσεις ποτέ", "δεν θα σε αφήσω, αν με αφήσεις να μην σε αφήσω"....Εννοείται πως άφησα την σχέση μου. Περίμενα κάθε ώρα και λεπτό να είμαστε μαζί. Μέχρι και στα όνειρα τα βράδια μαζί.Μου έλεγες πως θα ζήσουμε μαζί, κάποτε θα ζήσουμε μαζί και θα κάνουμε όλα μας τα χόμπι, όνειρα, σχέδια κτλ. μαζί. "Δεν ξέρεις πως θα τα φέρει ο χρόνος" έλεγες. Ήμουν ο πιο χαρούμενος άνθρωπος στον κόσμο. Είχα να συζητήσω για την σχέση μου με λίγους ανθρώπους και εσύ μόνο με έναν. την κρατάγαμε κρυφή μιας και δεν θέλαμε να μαθευτεί αμέσως.Μου λέγανε κάποιοι άνθρωποι πως ο παντρεμένος άντρας όταν έχει και 2 παιδιά δεν φεύγει εύκολα από τον γάμο του.Τα παιδιά όμως μεγάλα. Η μια 21 και η άλλη 17. Παντρεύτηκες επειδή έμεινε έγκυος στα 20 της και παντρευτήκατε εξαιτίας αυτού. Πριν από μένα υπήρξαν και άλλες γυναίκες στην ζωή σου. Με καμία όμως δεν ένιωσες όπως ένιωσες. Καμία δεν ερωτεύτηκες και αγάπησες τόσο.Σου έλεγα πως δεν θα μπλεχτώ ποτέ ανάμεσα σε σένα και στα κορίτσια. Μου έλεγες πως είναι πολύ λογικά τα κορίτσια και αν τους πεις κάποτε πως δεν μπορείς να είσαι με την μαμά τους, δεν θα σου σταθούν εμπόδιο.Μάθανε πως πήγαμε το καλοκαίρι του 2013 διακοπές μαζί. Μάθανε για τα μηνύματα μας. Μάθανε για την σχέση μας. Έφυγες απο το σπίτι, δεν ήρθες όμως σε μένα, πήγες στους γονείς σου, είπες πως είναι πιο φρόνιμο απέναντι στα παιδιά σου. Δεν έφυγα και πάλι από κοντά σου....3 εβδομάδες αργότερα μου λες σε ένα μήνυμα πως γυρίζεις σπίτι σου. Πληγώθηκα....ξανά.... Έκλαψα.... ξανά....Και πάλι όμως ήρθες και με βρήκες. Μου είπες θα ζήσουμε μαζί μόλις τους τακτοποιήσεις οικονομικά, μόλις πουλήσεις το εξοχικό και τα οικόπεδα. Πως έκανες αυτή την συμφωνία με την γυναίκα σου.Σε πίστεψα.... Ξαναγύρισα.... Σε άφησα να είμαστε μαζί.... Μήνες μετά όμως ξεκίνησα και εγώ την "γκρίνια'. Δεν ερχόσουν πολλές ώρες, δεν κοιμόμασταν πια μαζι κτλ κτλ.Η γυναίκα σου έκανε λογ/μο στο διαδίκτυο και εμένα με έκανες unfriend να μην δει πως είμαστε "φίλοι". (Αν ο άνθρωπός θέλει βρίσκει και άλλους τρόπους επικοινωνίας)Έλεγες πως δεν θέλεις να ζεις μαζί της αλλά μαζι μου....Να κάνω υπομονή και θα ζήσουμε μαζί!Και προχτές με έκανες "unfriend"Όσα "like" και "σχόλια"να ανταλλάσσεις με εκείνη, παραμυθιάζεστε οικογενειακός...Το ξέρεις και το ξέρει. Πληγώθηκα....ξανά και ξανά....Έκλαψα....ξανά και ξανά....