ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν νιωθω πια το ιδιο για το αγορι μου.Το παρατηρω εδω και τουλαχιστον ενα μηνα.Υπαρχουν φορες που με το ζορι απανταω το τηλεφωνο και αλλες φορες που οντως μ λειπει κ θελω να τον δω..Υποσημειωση προσφατα εμαθα οτι πασχω απο μια ασθενεια που λογικα θα με ταλαιπωρησει στη ζωη μου.Γιατι το λεω αυτο?Γιατι δεν ξερω αν αλλαξε το ολο θεμα απο εκει.Δεν λεω ηταν υποστηρικτικος,αλλα απ το τηλεφωνο.Δεν εκανε τιποτα στην πραξη γι αυτο.Ελεγε οτι θα κανει αλλα δεν εκανε, και ακομη φορες που ηθελα απλα να μιλησω σε καποιον εφερνε παντα παρεα λες και ηθελε να αποφυγει την "κλαψα" μου.Τωρα πλεον βρισκομαστε μονο μια φορα την εβδομαδα (οχι μονοι μας) και δεν ξερω..Να ειναι ενα μπερδεμα στο μυαλο μου λογω της καταστασης?Οντως γινεται να επαψα να τον αγαπαω?Γιατι τον νοιαζομαι ακομη..Αλλα νιωθω οτι ανεξαρτητα απ οτι λεει κι εκεινος εχει αλλαξει απεναντι μου. Τι συμβαινει γαμωτο?Το ξερω οτι ειναι εγωιστικο, αλλα φοβαμαι να χωρισω τωρα που ειμαι ευαισθητη λογω της καταστασης..Αλλα ουτε αυτο με γεμιζει..