ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...που ακόμη και μέσα από μια σελίδα ανωνυμίας,δεν μπορείς να με προσφωνήσεις με το όνομά μου!!...Σε τι μέλλον λοιπόν,να ελπίζω;;Δεν θα εγκαταλείψεις λες τα όνειρά μας,αλλά δεν άντεξες να είσαι εδώ...Τι περιμένεις ν'αλλάξει άραγε,για να με πάρεις αγκαλιά;;Το μόνο που κάθε μέρα αλλάζει,είναι ο χρόνος που κυλάει ερήμην μας.Κι επειδή πάντα σε έλεγα "χαζούλι"μου,έρχεσαι να με δικαιώσεις.Πως είναι δυνατόν,τόσα χρόνια μετά,να φοβάσαι μην σε "λερώσω";;Πόσες ζωές θα χρειαστούν για να σε πείσω για ό,τι νιώθω;;Και πιστεύεις ότι έχω την δύναμη να φυτοζωώ αενάως περιμένοντας;Η ελπίδα καρδιά μου,μπορεί να πεθαίνει τελευταία,αλλά η διάψευσή της σκοτώνει.Κι όμως ακόμη περιμένω...Δεν ξέρω τι,αλλά σίγουρα κάτι που να μην είναι μόνο λόγια πια...Φιλιά.