ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάντα μου αφηγούσουνα το πώς γνωριστήκαμε.Βέβαια εγώ δεν θυμάμαι τίποτα απ όλα αυτά – δεν θα μπορούσα άλλωστε.Όμως και για σένα , δεν ήταν η πιο εύκολη γνωριμία. Κυρίως γιατί περιτριγυριζόταν από εμετούς, πόνο, κόπωση και νευρά. Τελείωσαν σύντομα όμως όλα αυτά και τότε ήρθαν Τα Άλλα.Τα Άλλα, όπως τότε που έμεινες ξύπνια όλο το βράδυ γιατί είχα πυρετό. Ή τότε που στερήθηκες κάποιες επιθυμίες σου , για να έχω εγώ παιχνίδια και ρούχα. Όπως τότε που παρόλο που ήσουν άρρωστη , μου έφτιαξες κέικ γιατί ήταν το αγαπημένο μου γλυκό. Η όπως τότε που διαγνώστηκες με καρκίνο και δεν μου το πες , γιατί ως νεαρή έφηβη ήξερες ότι θα γκρέμιζε τον κόσμο μου.Έκανα πράξεις για τις οποίες μετανιώνω. Όσο και να θέλω να συγχωρέσω τον εαυτό μου όμως, δε μπορώ.Όπως τότε που ήθελες να φάμε μαζί , οι δυο μας στο οικογενειακό τραπέζι,Αλλά δεν ήμουν εκεί.Νόμιζα βλέπεις πως το να φάω με την παρέα μου έξω , ήταν πιο σημαντικό απ το να φάω μαζί σου το φαγητό που με τόση αγάπη έφτιαξες για μας.Όπως τότε που ήθελες να σβήσουμε τα κεράκια για τα 16α γενέθλιά μου,Αλλά δεν ήμουν εκεί .Πίστευα βλέπεις πως το να κεράσω καφέ τους φίλους μου προείχε απ το να κάτσω πρώτα και να σ’ αφήσω να με σφίξεις στην αγκαλιά σου.Όπως τότε που με τόσο κόπο πηρές προαγωγή στην δουλειά και γύρισες σπίτι για να γιορτάσουμε μαζί,Αλλά δεν ήμουν εκεί.Υπέθετα βλέπεις πως δεν θα πείραζε και τόσο , εξάλλου διάβαζα στην βιβλιοθήκη και δεν ήξερα. Δεν ήξερα ότι θα μπορούσα απλά να πάω στη βιβλιοθήκη λίγο αργότερα και ότι άξιζε να θυσιάσω μία ώρα απ’ το διάβασμά μου για να δω εσένα.Δεν ήξερα ποσό σπουδαία ήσουν. Δεν ήξερα , δεν είχα συνειδητοποιήσει τι θυσίες είχες κάνει για μένα. Δεν είχα καταλάβει πως θα έδινες και την ιδία σου τη ζωή αν χρειαζόταν, για να είμαι εγώ καλά. Δεν ήξερα ποσό πολύ μ’ αγαπούσες. Δεν ήξερα ποσό πολύ σ’ αγαπούσα.Και θέλησα να στα πω όλα αυτά. Να σου πω το πόσο πολύ σ’ αγαπάω Μαμά.Αλλά πλέον, δεν ήσουν εδώ. Δ.Δ.Μ.