ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

'Σε ξεχώρισα κι είχες γύρω σου περίγραμμααπό φως κι από σκοτάδι..'Αλλά το σκοτάδι δεν το είδα ποτέ ή πιο απλά δεν ήθελα να δεχτώ ότι υπάρχει.. Μέχρι πριν από λίγες μέρες. Όλοι κρύβουμε έναν άλλο εαυτό, θα μου πεις.. Δεν φταις εσύ που εγώ ζούσα στο συννεφάκι μου κ πίστευα πως όλα θα πάνε καλά ! Εγώ φταίω.. Που σ' αγάπησα πιο πολύ κι από μένα, που σε είχα πιο πάνω απ' όλους, που δεν κράτησα τίποτα για μένα .. Όχι δεν έχω μετανιώσει για όλα αυτά, γιατί προφανώς δεν με πίεσε κανείς να τα κάνω. Απλά να μωρέ νιώθω λίγο μαλάκας που έχασα τόσους μήνες απ' τη ζωή μου για να ασχολούμαι ακόμη μαζί σου απ' τη μέρα που χωρίσαμε. Ήθελες να μείνεις μόνος σου όμως γιατί κουράστηκες οπότε προσπάθησα να το σεβαστώ.. Πληγώθηκα, έκλαψα, πόνεσα πιο πολύ απ' όσο έπρεπε, πιο πολύ απ' όσο άξιζες.. Μέχρι κ την τελευταία στιγμή προσπαθούσα να σε υπερασπιστώ κ δεν άφηνα κανέναν να σε κατηγορήσει, εκτός από τον εαυτό μου. Πόσο ηλίθια υπήρξα ! Ήθελες να μείνεις μόνος σου.. Και σε λιγότερο από 4 μήνες έβγαινες ραντεβουδάκια.. Αυτός είσαι! Αλλά για καλή σου τύχη το έμαθα τώρα, που κουράστηκα πλέον να ασχολούμαι. Σου αξίζει ένα γερό βρίσιμο φυσικά, έτσι να να αισθανθείς 'σκουπίδι' όπως μ' έκανες να αισθανθώ, αλλά θα το αποφύγω.. Σε σιχαίνομαι.. Δεν περίμενα ότι θα το πω αλλά σε σιχαίνομαι.. Για όλα αυτά που μ' έκανες να νιώσω τόσο καιρό. Γιατί δεν τα άξιζα κ το ξέρεις. Εύχομαι κάποια στιγμή στη ζωή σου να καταλάβεις τι έκανες, τι έχασες, πως ένιωσα, όχι για να πάρω εκδίκηση εγώ αλλά μπας κ γίνεις καλύτερος άνθρωπος εσύ. Με βαθιά εκτίμηση(μιας κ μόνο αυτή σου έχει μείνει όπως είπες) μια ξένη για σένα πλέον..