ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Έχουν περάσει χρόνια από τότε που αντίκρισα το πρώτο σου χαμόγελο. Όταν τα μάγουλα σου σηκώθηκαν, ζάρωσε το δέρμα γύρω από τα μάτια σου και φώτισαν οι θάλασσες που κρύβεις μέσα τους. Όταν το χέρι σου ακούμπησε το δικό μου και με έσφιξε για μια στιγμή. Όταν περπάτησες μπροστά γελώντας και όταν το καλοκαιρινό αεράκι ανασήκωσε για λίγο τα μακριά μαλλιά σου. Το ένιωσα, σε ήξερα. Πριν σε γνωρίσω, πριν έρθω σε αυτή τη ζωή. Σε ονειρευόμουν στην κοιλιά της μάνας μου. Η βασανισμένη μου ψυχή σε αναζητούσε για αιώνες για να σε βρει εκείνη την ημέρα του καλοκαιριού. Και για να σε αγαπώ μέχρι την τελευταία μου ανάσα. Ακόμα και μετά από αυτή. Ακόμα και όταν το ταλαιπωρημένο μου σώμα αναπαυθεί για πάντα. Ακόμα και όταν ο Ήλιος εκραγεί και καταπιεί τα πάντα. Ακόμα και όταν ρουφήξει τη Γη Ακόμα και όταν ο χρόνος τελειώσει. Ακόμα και τότε κάθε μου άτομο θα περιπλανιέται στο σκοτάδι για να ενωθεί με τα δικά σου. Σου προσφέρω μονάχα την ύπαρξή μου. Σου ορκίζομαι αιώνια αγάπη. Στο χαμόγελο και το δάκρυ σου. Ιφιγένεια, ειλικρινά και ολότελα δικός σου.