19.12.2017 | 02:33
"Για την Χριστίνα"
"... Και αν μου έλεγες να σου φέρω το άπιαστο, θα το έκανα.... Θα αψηφούσα τις μύριες λαβοματιές... θα πήγαινα στην μάχη. Προφανώς θα χάσω. Δαίμονες και γίγαντες δίπλα μου. Θα πάω όμως. Πόσο ψηλά στο κάστρο της βασίλισσας θα φτάσω, άγνωστο... Αλλα θα πάω κόντρα στον κόσμο που άλλαξε, που οξυδώθηκε... που δεν παλεύει... "Θα ήθελα να το άκουγα εγώ αυτό. Μέσα από ένα παραμύθι όμορφο να ηχούσε η πίστη στην πραγματικότητα. Αυτή που θα "αψηφούσε" τον μύθο, θα εκτόπιζε τη "μάχη", θα όριζε το "άγνωστο" και θα έπιανε από το χέρι σφιχτά το "άπιαστο"."Τόσο κοντά ΜΑ τόσο μακρυά..."
0
