ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σου εύχομαι καλή χρονιά και σε παρακαλώ να με συγχωρέσεις... Μπορεί αυτό που έγινε να ήταν σε πλαίσια που δεν χωράνε συναισθήματα, όμως αυτό που σου εξομολογήθηκα έπειτα, ήταν τόσο απερίσκεπτο, που όταν κατάλαβα τί έκανα, ήθελα να με χτυπήσω... Εσύ μου έδωσες τα πάντα και ενθουσιάστηκες μαζί μου, εγώ όμως ήθελα τη φίλη σου που για μήνες έπαιζε με μένα και με έκανε κουρέλι, εσκεμμένα μάλιστα... Δεν ήθελα ούτε να σε πονέσω, ούτε να σε προσβάλω, απλά υπέφερα τρομερά και ήμουν μπερδεμένος, πονούσα και πονάω τόσο πολύ, δεν έχω ούτε καν κάποιον να του μιλήσω... Ναι, μου βγήκε έτσι τόσο όμορφα, γιατί "έβλεπα" εκείνη μπροστά μου και όχι εσένα. Μου χάρισες απλόχερα, την πιο όμορφη εμπειρία που είχα ποτέ ίσαμε σήμερα και η μοναδική μου παρηγοριά, είναι ότι σου άρεσε τόσο πολύ και το θυμάσαι...Δε χρειαζόταν να φύγεις, ούτε να με φοβηθείς. Εγώ φοβήθηκα τη φίλη σου απεναντίας και δεν είμαι αυτός που οι άλλοι παρουσιάζουν. Θα μου πεις, πλέον χάνω τον εαυτό μου και δεν ξέρω ποιός είμαι και για αυτό, φταίει εκείνη. Είμαι για όλους ξεγραμμένος. Σε παρακαλώ, αν υπάρχει η δυνατότητα, πες της να βάλει ένα ευχάριστο τέλος, στην ιστορία. Προσπάθησα τα πάντα, εκτός από το να πέσω μέσα στην παγίδα της με τα μούτρα... Και αν αυτό δεν είναι δυνατόν, τουλάχιστον θα ήθελα να σε ξαναδώ... Δεν υπάρχουν άλλες, όλες τις έδιωξα... Αυτά που λένε οι άλλοι για μένα, δεν ισχύουν. Δεν είμαι ούτε σοσιοπαθής, ούτε διάβολος, είμαι απλά κι εγώ μια σκιά της νύχτας, για την οποία κανείς δεν θα ρίξει δάκρυα.Δεν έχω δικαίωμα στην ευτυχία, αλλά χρειάζομαι λίγη ανθρωπιά, έτσι ίσα ίσα για να ξεγελάσω τον εαυτό μου πως θα ζήσω, ότι ζω. Όλη μου η ζωή είναι μαύρη και άδεια. Μή φύγετε έτσι ξαφνικά... Απέρριψες το αίτημά μου και καλά έκανες, γιατί οι άλλοι "βλέπουν", μετά το σκέφτηκα αυτό... Επικοινώνησε όμως μαζί μου, τον αριθμό μου τον έχεις. Θέλω να χαϊδέψω τα μαλιά σου που έβαψες μαύρα, είναι το αγαπημένο μου χρώμα, ξέρεις, αυτό...