5.9.2013 | 10:19
Για την κοπέλα που έγραψε το "ελπίζω"
Για την κοπέλα που έγραψε αυτό: http://www.lifo.gr/confessions/view/86464#comments και για κάθε κοπέλα με παρόμοια εμπειρία.Δεν είμαι ψυχολόγος αλλά ο πατέρας μου με παράτησε για να μεγαλώσει άλλο παιδί και εμφανιζόταν ανα 5 χρόνια για ένα δύο μήνες, μόνο και μόνο για να με κάνει να ελπίζω κάθε φορά ότι από δω και πέρα θα είμαστε μαζί και μετά να ξαναφύγει για άλλα 5 χρόνια και εγώ να κλαίω με τις φωτογραφίες του, άρα νομίζω ότι μπορώ να μιλήσω επί του θέματος.Αυτή η τρύπα στην καρδιά σου πολύ πιθανόν να μην κλείσει ποτέ, δεν θέλω να σε τρομάξω αλλά δυστυχώς δεν είμαστε σ'αυτόν τον κόσμο για να φύγουμε άφθαρτοι. Όλοι θα φύγουμε με πληγές. Δεν θα κλείσει ποτέ αλλά θα μάθεις να ζεις με αυτή την τρύπα, θα την κάνεις δική σου, θα την ελέγχεις. Αλλωστε οι πληγές σου είναι αυτές που θα σε διαμορφώσουν και θα σε κάνουν πιο γήινη, πιο δυνατή, πιο συνειδητοποιημένη. Οι πληγές σου μπορούν να γίνουν τα όπλα σου. Μην προσπαθήσεις να κάνεις τους μελλοντικούς γκόμενους να πάρουν το ρόλο του πατέρα σου, είναι άδικο γι'αυτούς και δεν θα γίνει ποτέ έτσι όπως το θες, και αυτό θα σε τρελαίνει περισσότερο.Ζήτα βοήθεια από κάποιον ειδικό όποτε νιώσεις να την χρειάζεσαι, δεν θα το μετανοιώσεις.Κατα τ'άλλα ζήσε τη ζωή σου και βάλε στόχους για σένα, πράγματα που πραγματικά γουστάρεις, και όχι πράγματα που θα εντυπωσιάσουν και θα φέρουν τον πατέρα σου πίσω, ο πατέρας σου μπορεί να μην γυρίσει ποτέ.Μην αρχίσεις αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές (ανεξέλεγκτο σεξ,ουσίες κτλ) για να τον κάνεις να ενδιαφερθεί ή για να τον τιμωρήσεις. Ο μόνος που θα τιμωρείς θα είναι ο εαυτός σου.Να θυμάσαι ότι υπάρχουν παιδιά που έχουν ζήσει τόσο αισχρά πράγματα απ'τους πατεράδους τους που καλύτερα να ήταν παρατημένα από πατέρα. Να θυμάσαι ότι δεν είσαι η μόνη και να θυμάσαι ότι αυτό το κενό αίσθημα μέσα σου δεν πρέπει να σε τρομάζει. Θα είναι η ιστορία σου.Οποτε νιώσεις ότι θες να του ζητήσεις λογαριασμό και εξηγήσεις, βρες τον και κάν'το. Το δικαιούσαι και το αξίζεις. Αυτός θα'πρεπε να ντρέπεται, όχι εσύ. Το ότι ο πατέρας σου έφυγε δεν σε κάνει λιγότερο όμορφο πλάσμα απ'ότι είσαι. Κάποιοι προσέχουν τα λουλούδια τους και άλλοι τα αφήνουν να μαραίνονται. Ευτυχώς εσύ δεν είσαι φυτό και είναι στο χέρι σου το να ανθίσεις ή να μαραθείς.Αν κάποια στιγμή στη ζωή σου θελήσεις να κάνεις παιδί και να το μεγαλώσεις μαζί με τον πατέρα του, θα έχεις βρει έναν πατέρα χίλιες φορές καλύτερο απ'τον δικό σου και θα σε έχει βοηθήσει Η ΠΛΗΓΗ ΣΟΥ να το καταφέρεις αυτό.