3.2.2014 | 16:32
Για την ξυνη...
Χθες λιγο πριν τα μεσανυχτα,μπηκε στο δωματιο!-Κρυωνω αποψε, μου λεει...-Μου'ρθε στο μυαλο το ποιημα του Λειβαδιτη.."Πόσοι άνθρωποι απόψε αυτή την ώρα κλαίνε ολομόναχοι. Πόσοι απόψε αυτή την ώρα καίγονται μέσα απο μεγάλα όνειρα, κρυώνουν απο λησμονιά. Πόσοι απόψε ξεκινάν περήφανοι και γυρίζουν νικημένοι, πόσοι χωρίζονται για πάντα χωρίς να ξαναϊδωθούν ποτέ. Πόσοι φωνάζουν απελπισμένα, πόσοι σωπαίνουν πιο απελπισμένα…"-Την πληρωσα φευγοντας, ειχε ιδρωσει...
