14.2.2014 | 18:02
Για τον Δημήτρη, τον μπανκερά, απ' τας Αγγλίας
Δημήτρη,Και τα χρόνια περνάνεκαι πια δεν κλαίω κάθε βράδυκαι σα να μη θυμάμαι τα μάτια σουκαι δε σε σκέφτομαι πλέον κάθε λεπτόκαι μέχρι και σχέση έκανα & δέθηκα κάπωςΚαι δε μιλάω σε κανένανΚι από τις φίλες μου το κρύβωκαι δεν το λέω ούτε στον εαυτό μουΚαι ο εγκέφαλός μου σα να έπεισε μέχρι κι εμέναΑλλά ούτε καν. Ψέμματα. Προχθές πετάχτηκα μες στον ύπνο μου.Είδα λέει το πρόσωπό σου.Τι να λέμε τώρα. Αν ήξερες πόσο... θα ντρεπόσουν που με άφησες να νοιώσω τόσα πολλά και τόσο βαθιά.Πέθανε επιτέλους να βάλω Χ.
![1Ο+1 εξαιρετικά αναγνώσματα για το τέλος της εβδομάδας [20.12.24]](/sites/default/files/styles/square_mini/public/articles/2024-12-20/__LiFO_10%2B1_Previews%2810%29.jpg?h=748d7e9c&itok=xZ3nWt1B)
