13.2.2013 | 07:04
Για τον Ευάγγ..Λ
"Ήμουν νέος κι είχα βαθιές αγάπεςκαι η καρδιά μου ξεχείλιζε από ενθουσιασμό!Κι ανακατεύτηκα με τον κόσμο,και συναναστράφηκατους ομοίους μου,λέγοντας δυνατά τη σκέψη μου!Και με κοιτούσαν παραξενεμένοι,χωρίς να καταλαβαίνουν.Κι αποτραβήχτηκα από αυτούς,και μου είπαν.Ξιπασμένε.Και κάπου κάπου μες στη μοναξιά μου,οι μαζεμένες αγάπες μου,οι ενθουσιασμοί μου, ελευθερώνονταν σαν ωδές σαν λόγοι.Κι οι σύντροφοί μου γελούσαν και μ' έδειχνανμε το δάχτυλο σαν να μουν τρελός.Λοιπόν υπόφερα,αμφέβαλα,καταράστηκακαι κανείς δεν πίστεψε πως ήμουν ειλικρινής.Αυτή η καρδιά που κάποτε έσφυζε από δύναμηκι αγάπη,είναι σαν να 'χει γίνει σκόνη"**Ποίημα του Ιζιντόρ Ντυκάς,κόμης του Λοτρεαμόν