19.6.2015 | 02:16
Για videogames και υποκρισία
Από μικρός ασχολιόμουν με βιντεοπαιχνίδια και γενικά γέμιζα ευχάριστα την ώρα μου. Πάντα θεωρούσα το ότι αφιερώνω τον ελεύθερο χρόνο μου σ' αυτά δεν έχει να κάνει με την ωριμότητα μου. Η ωριμότητα θα κριθεί από τις επιλογές μου στη ζωή και τη συμπεριφορά μου σε αυτή. Θυμάμαι όμως όταν έρχεται σε πολλούς εκείνη η στιγμή στο γυμνάσιο-λύκειο που γελάνε μαζί σου και σου λένε: Καλά δε μεγάλωσες για να παίζεις ακόμα παιχνίδια; Καλά κι εγώ έπαιζα αλλά στο δημοτικό, έλεος όχι τώρα που είμαι πλέον μεγάλος, μπλα μπλα... Και αυτοί είναι οι ίδιοι που σε 2-3 χρονάκια θα αρχίσουν και θα αγοράζουν ότι βιντεοπαιχνίδι κυκλοφορεί γιατί προφανώς ξανακόλλησαν. Πόση υποκρισία πια... από αυτήν άλλο τίποτα.
