η γιαγια μου(μανα) με μεγάλωσε απο 7 μηνων ππυ εφυγε η μανα μου και ο πατερας μ ειμαι 37 ημαστε μαζι ολα αυτα τα χρόνια ηταν βραχος για μενα ηταν ολη η ζωη μου αυτη τη στιγμη ειναι στο νοαοκομειο δε ξέρω τι να περιμένω έχω χασει την γη κατω απ τα ποδια μου οτι ειμαι το χρωσταω σαυτην ... η σκέψη οτι μπορεί να φυγει με σκοτωνει... ειναι σαν να ζω με μιση καρδια... γιαγια μ. σαγαπω
10.9.2013 | 23:45
γιαγιά μου σ'αγαπώ!
είναι 90 και κάτι.. ευτυχώς αντιμετωπίζει μόνο τα προβλήματα ενός ηλικιωμένου ανθρώπου. δεν ακούει καλά, δεν βλέπει καλά και της πονάνε τα κόκκαλα. παρόλα αυτά, πάντα θυμάται να αλλάξει τα σεντόνια στο κρεβάτι μου και να μου βάλει μια επιπλέον κουβέρτα όταν νομίζει πως κρυώνω. αλλά τώρα τελευταία, όλο σκέφτεται ότι έχει έρθει η ώρα να μας αφήσει. και το ξέρω ότι έχει ζήσει την ζωή της και είναι μεγάλη, αλλά απλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι αυτή η γυναίκα μπορεί να φύγει σύντομα. και τις προάλλες που μιλάγαμε της είπα "γιαγιά μου, μια χαρά είσαι και το μυαλό σου μια χαρά είναι". και μου απάντησε "και αυτό σαν να έχει αρχίσει να δραπετεύει". γιαγιά μου, σ'αγαπώ τόσο πολύ όχι μόνο γιατί είσαι η καλύτερη γιαγιά του κόσμου αλλά και γιατί είσαι από τους καλύτερους ανθρώπους που έχω γνωρίσει!
1
