ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
4.11.2015 | 05:01

γιατι???

Είναι υπεροχο να πληγωνεσαι γιατι φανερωνει πως σε μια τοσο επιφανειακη εποχη χαρισες ένα κομματι σου σε καποιον,αφιερωσες πολύ από το χρονο που αλλοι σπαταλουν οντας αφοσιωμενοι μονο στα δικα τους προβληματα σκεπτομενος καποιον άλλο,βγηκες από το δικο σου μικροκοσμο προσπαθωντας να γνωρισεις τον κοσμο καποιου αλλου.ειναι ωραιο να πληγωνεσαι γιατι μαθαινεις την αληθεια πισω από τα ψεμματα που λατρευεις να ακους.ολοι αγαπαμε τα ψεμματα και αυτά είναι παντου δημιουργωντας όχι μονο ιστοριες αλλα ολοκληρες προσωπικοτητες και συναισθηματα.ο ερωτας ένα από τα περισσοτερο αληθινα συναισθηματα που μπορει να βιωσει και να αναγνωρισει κανεις στηριζεται σε ένα ψεμα,την εξιδανικευση.εξιδανικευουμε τα ατομα που ερωτευομαστε και οταν εκεινα δεν ανταποκρινονται στις προσδοκιες μας πληγωνομαστε.μα οσο διαρκει η ψευδαισθηση ειμαστε και ευτυχισμενοι και για να παρατεινουμε αυτή την ευτυχια επιθυμουμε και επιδιωκουμε με κάθε τροπο την παντοτινη ενωση μας με το ατομο που μονοπωλει τις σκεψεις μας.κοιμομαστε μαζι του,ξυπναμε μαζι του και δε χρειαζομαστε τιποτα άλλο για να αισθανθουμε πληροτητα.και κατά τη διαρκεια αυτης της νυχτας το ομορφοτερο ονειρο μπορει να δραπετευσει από τη σφαιρα της φαντασιας και να αγγιξει την πραγματικοτητα απλως ανοιγοντας τα ματια.μπορουμε να απαλλαγουμε από αυτό το εγωιστικο ψεμα και να ερωτευτουμε την αληθεια καποιου?επειδη αυτή είναι που θα μας κανει να τον αγαπησουμε. Να συνειδητοποιησουμε τις αδυναμιες του,να προσπαθησουμε δουμε πισω από το ειδωλο που εχουμε σχηματισει?να ενωθουμε πραγματικα μαζι του χωρις να προβαλλουμε και οι ιδιοι ένα διαφορετικο ιδανικο εαυτο και χωρις να χτιζουμε τειχει ασφαλειας τα οποια τελικα μας φυλακιζουν?ισως επιλεγουμε να μην το κανουμε γιατι εν τελει αν και φοβομαστε τοσο πολύ εκεινη τη δυστυχια που προκαλει ο πονος της απορριψης θελουμε να τον βιωσουμε.διαφορετικα γιατι ενώ πασχιζουμε να ειμαστε ευτυχισμενοι όχι μονο δεν καταβαλλουμε καμια προσπαθεια γι αυτό αλλα αντιθετα επιζηταμε την ηττα σαν να είναι λυτρωση?
 
 
 
 
Scroll to top icon