Γιατί ο πλανήτης που ζούμε, αν και είναι ο δικός μας πλανήτης, είναι «αφιλόξενος».Όλα τα ζώα πάνω του αγωνιούν κάθε μέρα για τροφή προσπαθώντας ταυτόχρονα να μη γίνουν τροφή σε άλλα ζώα. Σε πολλά ζώα παρατηρείται ο κανιβαλισμός, πολλά δε είναι πολύ βίαια ακόμη και με το ίδιο τους το είδος. Όπως κι ο άνθρωπος· παλεύει για την επιβίωση ενάντια στη Φύση κι ενάντια στους συνανθρώπους του.Όπως κι όλα τα ζώα άλλωστε. Χρειάζεται φαγητό, να καλυφθεί από τις καιρικές συνθήκες, να μη σκοτωθεί από άλλα ζώα ή από τους συνανθρώπους του κι από αρρώστειες. Ένα πολύ μικρό ποσοστό των ανθρώπων έχει καταφέρει να συσσωρεύσει αμύθητο πλούτο κι αυτό τους βοηθάει αρκετά, όμως δεν τους σώζει αφού στο τέλος όλοι έχουμε την ίδια μοίρα. Μαλιστα όλο το σύμπαν είναι 100% αφιλόξενο για μας (και για τα υπόλοιπα ζώα φυσικά).Αν π.χ. ξαφνικά διακτινιστείς (!) οπουδήποτε στο διάστημα, πέθανες ακαριαία. Όπως καταλαβαίνεις, δεν υπάρχει κανένας συμπαντικός Θεός που να αγωνιά για το ανθρώπινο γένος, το «εκλεκτό»! ή να το βοηθά («Βόηθα Παναγία μου», που λένε.Ναι, τώρα, περίμενε..) Εμείς, ως είδος, προς το παρόν δε μπορούμε να καταλάβουμε παρά μόνο 10 πράγματα από τα μυστικά του σύμπαντος άρα, σίγουρα στη γενιά μας (και πιθανώς και ποτέ το ανθρώπινο γένος) δε θα μάθει γιατί όλο αυτό το «κακό». Ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει προβάδισμα απέναντι στα άλλα ζώα της Γης αλλά σε σχέση με το Σύμοαν είναι ένα τίποτα. Ή το αποδέχεσαι ότι έτσι είναι, δύσκολη ζωή και καμιά φορά χαρές, ή αυτοκτονάς.Αν είχα πιο συγκεκριμένη απάντηση, θα ήμουνα Πλανητάρχης, τι λέω, Συμπαντάρχης!