ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πόνεσα πολύ τόσα χρόνια δίπλα σου.... Και τώρα πονάω και μόνο στη σκέψη ότι το άντεξα.... Αδιαφορία, παράπονο, θυμός, έρωτας, προσπάθεια.... Όλα μαζί σαν κύκλος που άρχιζε κ τελείωνε ξανά κ ξανά με εμένα να παλεύω και σένα απλό θεατή.... Άντεξα να φύγω, να αποδράσω.. δεν αντέχω όμως στη σκέψη ότι με υποτίμησα.... Ότι με διέλυσα....ότι με άφησα να σε αγαπάω... Δεν φεύγει ο θυμός...θυμός προς εμένα που δεν εγκατέλειψα νωρίς... θυμός προς εσένα που βολευτηκες και δε με εκτιμησες ποτέ... Τώρα είσαι έξω από τη ζωή μου...δε μου λείπεις, δε σε θέλω πίσω, δε σε εκτιμάω, δε χαίρομαι για όλα αυτά που ζήσαμε... Γιατί μου στερησες ο,τι καλό θα μπορούσα να θυμάμαι;