ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τον περασμένο φεβρουαριο γνώρισα ένα παιδί. ήρθε και μου μίλησε σε ένα μαγαζί που ήμουν. ανταλλάξαμε αριθμούς με βρήκε την άλλη μέρα από μόνος στο facebook και κάπως έτσι αρχίσαμε να έχουμε μια σχέση. η σχέση αυτή κράτησε 4 μήνες. ήταν ο πρώτος άντρας που έκανα μαζί του έρωτα και το ήξερε από την αρχή. εγώ είμαι 20 και αυτός 26. στην αρχή ήταν πάρα πολύ καλός μου έστελνε μήνυμα στο facebook συνέχεια, βγαίναμε, περνούσα πολύ όμορφα μαζί του . ποτέ δεν με πήρε τηλέφωνο,ούτε μου έστειλε μήνυμα στο κινητό, έλεγε πως βαριέται και πως δεν παίρνει ούτε τους φίλους του. μετά από λίγο καιρό όμως άλλαξε δεν μου έστελνε και τόσο συχνά και μου μιλούσε και λίγο απότομα μερικές φορές. παρ`όλο που ήθελα να είμαι μαζί του αποφάσισα να του πω να χωρίσουμε ως τελευταίο χαρτί για να δω τι θα κάνει και αν θα προσπαθήσει με κρατήσει. τελικά δεν έκανε τίποτα. μετά από λίγο καιρό τον είδα σ ένα μαγαζί του έστειλα μήνυμα να βρεθούμε λίγο μόνοι να βγει έξω. ήρθε. εγώ λύγισα άρχισα να κλαίω και να του λέω ότι δεν μπορώ μακριά του και ότι θέλω να είμαστε συνέχεια μαζί. με φίλησε ναι με φίλησε και εκείνη την στιγμή ήμουν η πιο ευτυχισμένη γυναίκα στον κόσμο. η απάντηση του όμως? δεν τον το βλέπεις δεν ταιριάζουμε σε τίποτα. είναι και για μένα δύσκολο. τώρα σε θέλω αλλά δεν μπορώ να υποσχεθώ τίποτα για μετά. μα καλά μετά από 4 μήνες κατάλαβες ότι δεν ταιριάζουμε σε τίποτα? γιατί ρε Γιώργο μου το κάνεις αυτό? όταν ο ένας θέλει τον άλλον όλα τα άλλα πάνε στην άκρη. μάλλον δεν με θέλεις για αυτό. γιατί δεν ήσουν ξεκάθαρος από την αρχή? τι να κάνω τώρα εγώ που είμαι κολλημένη μαζί σου? που σε βλέπω παντού? που σε σκέφτομαι συνέχεια? πως να σε κάνω να γυρίσεις πίσω? πες μου πως....