ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

γιατι ολα σκατα; γιατι ολα τοσο χαλια; γιατι φετος; γιατι επρεπε να πεσουν ολα φετος γ λυκειου; δεν ξερω σε ποιον να μιλησω. δεν με καταλαβαινει κανεις. Ολοι λενε "ε σιγα μωρε, τι προβληματα να εχεις κ εσυ, και τι δεν θα εδινα να ειμαι στην δικη σου ηλικια". Δεν καταλαβαινετε πως ειναι να ζεις την καλυτερη ηλικια στην χειροτερη εποχη. Με πιεση,με αγχος...και παρ'ολα αυτα να μην εχεις να ελπιζεις σε τιποτα. Κατι να σου δινει χαρα,να το περιμενεις,να εχεις απο καπου να πιαστεις. Ξυπναω το πρωι με την ιδια σκεψη καθε μερα "τι ωρα θα ξαναπεσω στο κρεβατι μου". Ζωη ειναι αυτο; 17 ετων και δεν μπορω να παρω τα ποδια μου απο την κουραση και το αγχος,εχω να γελασω πραγματικα και να νιωσω ευτυχισμενη κατι μηνες τωρα. Δεν το επελεξα εγω αυτο και δεν θελω αλλο να συμβιβαστω σ αυτη την καθημερινοτητα και σ αυτη τη ζωη. Δεν ξερω απο που να αρχισω....