ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι ένας μοναχικός νεαρός. Έχω φίλους αλλά όχι πολλούς. Όχι, γιατί είναι λίγοι αυτοί που με ανέχονται. Γιατί εγώ ανέχομαι λίγους. Ακόμα και αν ανεχόμουν πολλούς στην ζωή μου πάλι λίγους θα άφηνα να είναι σε αυτή. Γιατί μου αρέσει παρά μα πάρα πολύ να περνάω χρόνο με τον εαυτό μου. Όποτε κάνω και εγώ βόλτα στην Αθήνα μας, μόνος μου. Έχω διαβάσει κάμποσες εξομολογήσεις τον τελευταίο καιρό. Μορφές μέσα σε αυτήν την πόλη, που εξομολογούνται πως κάνουν και αυτοί βόλτες μόνοι τους στην Αθήνα. Αναγνωρίζω στα συναισθήματα που εκφράζουν, συναισθήματα που αισθάνθηκα και εγώ όσες, λίγες, φορές έκανα βόλτα με τα πόδια στο κέντρο μόνος μου. Είναι λίγο περίεργη αίσθηση. Αισθάνεσαι ευτυχέστερος από το να ήσουν σπίτι. Άλλα όχι απόλυτα ευτυχής.Μια καλύτερη βόλτα από το να πας βόλτα μόνος σου με τα πόδια είναι να πας με το ποδήλατο. Δεν κινείσαι τόσο αργά ώστε να σε ενοχλεί που είσαι μόνος σου ενώ οι άλλοι είναι σε παρέες η ζευγάρια. Δεν κινείσαι τόσο γρήγορα όσο σε ένα αυτοκίνητο ώστε να μην μπορείς να απολαύσεις τις ζωντανές εικόνες της πόλης μας. Τους ήχους, τις μυρωδιές, τον αέρα των ζωντανών εικόνων που συμβαίνουν δίπλα σου.Βέβαια θα μου σκεφτείτε ότι το να ποδηλατείς στην Αθήνα είναι επικίνδυνο. Για να κάνεις μια βόλτα με το ποδήλατο πρέπει πριν να φύγεις από το σπίτι να χαράξεις την διαδρομή σου. Αν μένεις για παράδειγμα λίγο πριν την Κηφισιά μπορείς να χαράξεις μια διαδρομή μέσα από στενά με λίγη κίνηση μέχρι εκεί που ξεκινάει ο ποδηλατοδρόμος της Κηφισιάς.Αν μένεις στο κέντρο της Αθηνάς, στο Μεταξουργείο για παράδειγμα. Χαράζεις μια διαδρομή μέχρι το γκάζι, ως εκεί που ξεκινάει ο ποδηλατοδρόμος. Έτσι ελαχιστοποιείς τον κίνδυνο από τα αυτοκίνητα.Αληθινά πιστεύω ότι το ποδήλατο είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνεις βόλτα στην Αθήνα όταν είσαι μόνος και το εξομολογούμαι.