ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Απ την πρώτη στιγμή πίστεψα οτι ηταν παραπάνω απο ένας ενθουσιασμός...εσύ όμως δεν το έβλεπες έτσι...σου έλεγα να βγούμε και ερχόσουν με τα χίλια ζόρια...δεν ξέρω αν υποκρινόσουν γιατί τέλικα ποτέ δεν σε έμαθα πραγματικά,δεν μ άφησες για να ειμαι ειλικρινής.Έκλεβα χρόνο απ την δουλειά μου για να μιλάω μαζί σου,μου κάνανε παρατηρήσεις εγω όμως εκει...να μιλάω μ εσένα να σε εμψυχώνω γιατί διαβάζες για εξεταστική,να σου λέω πόσο σε σκέφτομαι και σε νοιάζομαι...σου άρεσαν αυτα το θυμάμαι.Έκανα πέρα για λίγο τις σπουδές μου ώστε να βρώ χρήματα και να ρθω να σε βρώ(σπούδαζε σε άλλη πόλη)προσποιήθηκα τον άρρωστο στη δούλεια για να έρθω στον σταθμό να σε δω έστω για λίγο πριν φύγεις...κι εσυ πως μου το ανταπέδωσες;Με πρόδωσες...τότε που ήρθα και σε βρήκα στην πόλη σου μου είπες οτι δεν νιώθεις το ίδιο...επειδή σε πίεσα να κάνουμε έρωτα..και μέτα εγω το επόμενο βράδυ έγινα χάλια για σένα και ήρθα κάτω απ το σπίτι σου μέθυσμενος,πληγωμένος,θλιμμένος...δεν ξέρω γιατί το έκανα..συγγνώμη,εσύ όμως "πάτησες" πάνω σ αυτό τρόμαξες είπες,σε έκανα να νιώσεις σκουπίδι,φοβήθηκες για την ζωή σου.Ποτέ δεν θα έκανα κακό σε εσένα,εσύ όμως έκανες το μεγαλύτερο κακο που υπάρχει...με "σκότωσες" ψυχολογικά δεν μου έδωσες ποτέ μια δεύτερη ευκαιρία...δεν την άξιζα λογικά...αλλα ούτε εσύ άξιζες τόσα...για την ακρίβεια δεν άξιζες τίποτα, ήμουν το παιχνιδάκι σου για λίγο καιρό πήρες όσα μπόρουσες να πάρεις και μέτα με ξέχασες...σου έστειλα μήνυμα μέτα απο καιρό αλλα εσύ το διάβασες και δεν απάντησες ποτέ...κρίμα γιατί πλήγωσα τον εαυτό μου για να με συγχωρέσεις έσυ όμως δεν μπήκες καν στον κόπο να απαντήσεις.Εισαι μια αχάριστη δεν αξίζεις τίποτα καλύτερο κάτσε με τον εγωισμό σου γιατί μόνο αυτός μπορεί να σε ικανοποιήσει...το χειρότερο όμως δεν ειναι αυτό...εγώ ακομα σ' αγαπώ,σε θέλω πίσω..κακό πράγμα ο έρωτας...ΠΜ 20 ετών