ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το τελευταίο διάστημα είναι ένα διάστημα δύσκολο για τον σύντροφό μου.. τον έχει πάρει από κάτω λόγω διάφορων περιστατικών που του έχουν συμβεί(όχι ασήμαντων, αλλά όχι και τόσο σοβαρών για να δικαιολογούν τη συμπεριφορά του αυτή, δηλ. δεν συντρέχει θάνατος ή λόγος υγείας)έχει κουραστεί, όχι από μένα όπως μου έχει πολλάκις ξεκαθαρίσει(δεν έχει γίνει κιόλας κτ μεταξύ μας),αλλά από την γρήγορη καθημερινότητα.. επειδή "είναι πάντα με το ρολόι" όπως λέει.. ξαφνικά γκρινιάζει για όλα πολύ, θέλει να μένει σπίτι μόνος του, δεν θέλει να βρισκόμαστε συχνά "για να μη με στεναχωρεί περισσότερο", μου πετάει ότι "δεν μου αξίζει", έχει χάσει την ενέργειά του και την καλή του διάθεση χωρίς να υπάρχει κάποιο ουσιώδες πρόβλημα στην πραγματικότητα, απλά περνάει μια φάση περίεργη μάλλον.. ήδη ξεκανονίσαμε μια εκδρομή που είχαμε κανονίσει για την Πρωτοχρονιά γιατί δεν είναι στο "mood" (και την οποία περίμενα όσο τπτ, θα ήταν η ιδανική ευκαιρία να περάσουμε χρόνο ποιοτικό μαζί). ξέρω πόσο ευαίσθητος είναι (καρκίνος γαρ στο ζώδιο)και τον στηρίζω όσο μπορώ και για ό,τι θελήσει θα μαι εκεί και το ξέρει.όλοι περνάμε φάσεις πιο δύσκολες κάποια στιγμή στη ζωή μας, είναι λογικό. προσωπικά εργάζομαι πάνω από 10 ώρες την ημέρα και προσπαθώ πάντα να είμαι ψύχραιμή, εύχαρη με όλους και να διατηρώ όσο μπορώ την καλή μου διάθεση για ανθρώπους που αγαπώ.αλλά πιο ρομαντικά σκεπτόμενη, γιατί πρέπει να χάνουμε τη μαγεία και να αφήνουμε τη ζωή μας να περνάει έτσι απλά; γιατί να είμαστε στα 27 και να μη βγαίνουμε λόγω υποχρεώσεων και κούρασης, να μη γελάμε, να προβληματιζόμαστε για τόσα, να μη ζούμε κάποιες φορές;στεναχωριέμαι ειλικρινά.. θέλω απλά να τον ακούσω καλά..