ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου είχα ανέκαθεν προβλήματα επικοινωνίας. Δυσκολευομουν να κάνω φίλους και ήμουν πάντα εκείνο το παιδί που καθόταν μόνο του και ντροπαλό το ανέβαζαν ντροπαλό το κατέβαζαν, με αποτέλεσμα να νευριάζει γιατί δεν θεωρούσε τον εαυτό του ντροπαλό αλλά ότι απλά δυσκολευόταν και κάποια στιγμή θα τα καταφέρει. Στην προσπάθεια μου λοιπόν να κάνω τους πολυποθητους φίλους φέρθηκα εξαιρετικά αγαρμπα. Πολλές φορές δεν μου έβγαζες άχνα, κολλούσε το μυαλό μου, άλλες πάλι έχοντας ακούσει απ' έξω συζητήσεις άλλων, χρησιμοποιούσα τρόπους που αυτοί χρησιμοποιούσαν και γενικά ότι θα με έκανε κουλ στα μάτια τους και θα βοηθούσε τη συζήτηση να προχωρήσει. Ένιωθα κάθε φορά σαν να δίνω ένα διαγώνισμα και τις φορές που η συζήτηση πήγαινε παρακάτω το σκεφτόμουν όλη μέρα μετά ελπίζοντας να τα πάω καλύτερα την επόμενη φορά κάτι που δεν συνέβαινε. Είχα φάει και κάποιο μπουλινγκ στα μικρά μου χρόνια με αποτέλεσμα να φοβάμαι μέχρι και τη σκιά μου όταν πλησίαζα κάποιον, μην με απορρίψει, μην με κακολογησει, μην με κοροϊδέψει, το τελευταίο μέχρι και σήμερα δεν το αντέχω, το λες και κατάλοιπο. Για να καταφέρω να κάνω φίλους είπα πράγματα που δεν πίστευα, αλλά πίστευα ότι θα αρέσουν στους άλλους, μέχρι και βρισιές, άσχετα που μετά ένιωθα πάντα άσχημα και άγχος να μην το κάνω την επόμενη φορά. Με τα χρόνια το διορθωσα πολύ αυτό. Πάλι υστερω πολύ αλλά σίγουρα έχω σημειώσει μεγάλη πρόοδο. Έλα μου ντε που τα πράγματα ήρθαν έτσι που παλιές μου συνομιλίες που μέχρι κι εγώ είχα ξεχάσει βγήκαν στην επιφάνεια από κάποια και τώρα τόσα χρόνια μετά παρά την πρόοδο που έχω κάνει, παρότι πλησιάζω τον εαυτό μου, παρότι κάποια πράγματα είναι κόκκινο πανί για να τα πω, παρότι χίλια δυο, όλα αυτά πήγαν πίσω. Με κοροϊδεύουν και μου λένε πόσα πράγματα, χτυπάνε την προσωπικότητα μου κι ευαίσθητα σημεία μου, για αυτά κάποτε. Με αυτά τα άτομα είχα έντονες διαφωνίες και μου έσπασαν τα νεύρα επειδή έκαναν κάτι πολύ άσχημα αλλά τελικά αποφάσισα να σταματήσω να ασχολούμαι, να μάθω απ' τα λάθη μου, να μην τα επαναλάβω όσο μπορώ όλο και περισσότερο και να πάω μπροστά. Όμως μου φέρονται τόσο άσχημα και με κοροϊδεύουν τόσο που νιώθω άσχημα για τον εαυτό μου. Προσπαθώ να μου υπενθυμίζω διαρκώς καλά πράγματα που έχω κάνει και πως εγώ δεν είμαι έτσι, γιατί αυτά ήταν λάθη που δεν ήταν πραγματικά του χαρακτήρα μου, και δεν μπορώ. Νιώθω πως διεισδύουν μέσα στον εαυτό μου και νιώθω τόσο άσχημα. Επιπλέον, πολλά τα ξέρουν μισά, και βγάζουν συμπεράσματα. Και αυτό με ενοχλεί πολύ. Κοντεύω να σκάσω πραγματικά. Αξίζει να πληρώσω για όλα αυτά μετά απ' όλα όσα έχω περάσει, απ' τη στιγμή που προσπαθώ συνεχώς για κάτι καλύτερο; Γιατί; Κι αυτοί έκαναν πολύ άσχημα αλλά δεν πλήρωσαν κι αυτά ήταν στο παρόν και δεν αναγνωρίζουν ότι αυτό είναι λάθος. Αν πρέπει να πληρώσω ας το κάνω. Αλλά πονάει πολύ. Αυτό ήθελα να εξομολογηθώ. Πονάει πολύ και νιώθω πολύ ζαλισμενη.