ο μοναδικός αυτός τρόπος που μόνο αυτός ξέρει λέγεται φτύστιμο. Κατα 99% των περιπτώσεων είναι επιτιχύς. Δυστηχώς εμείς οι άνθρωποι πάντα θέλουμε αυτό που δεν μπορούμε να έχουμε. Όταν αρχισει και σε κυνηγάει ο κάγκουρας στείλε να μας πεις πόσο πλήτεις.Φιλικά και χωρίς κανένα ίχνος κακίας η κομπλεξισμού! Ειλικρινά ακούγεσαι χαρούμενη και χαίρομαι για σένα!! Απλά εξέφρασα μια κοινή διαπίστωση
31.1.2013 | 15:29
Γιν και γιανγκ
Ήμασταν 3 χρόνια μαζί.Ίδιοι.Κυριολεκτικά.Και στις απόψεις,και στις προτιμήσεις και στις εμπειρίες.Τόσο ίδιοι,που οι άλλοι μας έλεγαν ότι μοιάζουμε εμφανισιακά.Και μετά βαρεθήκαμε ο ένας τον άλλον.Μάλλον,βαρεθήκαμε τα είδωλά μας.Ο καθένας το δικό του.Και ήρθε η ρουτίνα.Και επειδή τρομάξαμε,την ονομάσαμε αγάπη.Και επειδή "αγαπίομασταν"πολύ μάλλον,δεν πηδιόμασταν.Κάναμε "έρωτα".Μία φορά στο τόσο.Και εγώ το έβλεπα φυσιολογικό.Και μετά με χώρισε.Και μετά με βρήκε ο Α.Ένας χοντράνθρωπος.Ένας κάγκουρας.Ένας γκομενάκιας.Ένας ρηχός.Ένας ψηλός,ξανθός.Και τότε αυτοεπιβεβαιώθηκα.Γιατί έριξα έναν περιζήτητο γκόμενο.Και στην αρχή παθιάστηκα.Με φιλούσε διαφορετικά.Με πηδούσε διαφορετικά.Με γούσταρε.Δεν με ερωτεύτηκε.ΜΕ ΓΟΥΣΤΑΡΕ.Και μου το δειχνε.Και την πάτησα μετά.Τον ήθελα.Κάθε μέρα,κάθε ώρα.Γι αυτό τον διεκδίκησα.Και κέρδισα.Είναι τόσο διαφορετικός.Είναι αλλιώς.Όταν έχω τα λογικά μου σκέφτομαι τι μας συνδέει.Δεν έχουμε τίποτα κοινό.Και συχνά τα παίρνω μαζί του.Γιατί γαμώτο να είναι τόσο διαφορετικός από τον άλλον;Ό άλλος με έπαιρνε εκατό τηλέφωνα τη μέρα,μου έκανε όλα τα χατίρια,με είχε βασίλισσα,δεν θα κοιτούσε ποτέ άλλη γκόμενα,μου έπαιρνε δώρα,ό,τι ήθελα το είχα.Αυτός γιατί είναι τόσο ζόρικος;Γιατί μιλάμε 2 φορές στο τηλέφωνο μόνο;Γιατί δεν έρχεται να με βλέπει και πάω μόνο εγώ;Γιατί δεν κάνει καμία θυσία για μένα.Για μας.Γιατί να παλεύω μόνο εγώ.Και μετά τον συναντώ.Και ξέρω.Ξέρω γιατί μένω ακόμα μαζί του.Γιατί ένα χρόνο και εφτά μήνες τώρα,δεν έχει φύγει ούτε μιά στιγμή από το μυαλό μου.Κάθε εκατοστό του σώματός μου τον θέλει.Τον αναζητά.Και η καρδιά μου τον θέλει.Γιατί είναι διαφορετικός.Γιατί είναι τόσο αθώωος όσο ένα μικρό παιδί.Και κάθε φορά που κάνει "σκανταλιές"του τις συγχωρώ μόλις νιώσω στα χείλια του αυτό το φιλί του.Μόλις δω το είδωλό μου στα μάτια του.Γιατί ξέρω.Μ'αγαπάει.Γι αυτό που είμαι.Και δεν θέλει να με αλλάξει.Μεταξύ μας ούτε και εγώ θέλω να τον αλλάξω.Μ'αρέσει να νευριάζω μαζί του που δεν συμφωνεί ποτέ μαζί μου.Γιατί είναι μαγκάκι.Και διεκδικεί την αγάπη μου με έναν τρόπο μυστικό,που μόνο αυτός ξέρει.
1