ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

...να φορτώσω τους σκληρούς δίσκους της Lifo με λέξεις που ίσως κουράζουν, ίσως να μη βγάζουν νόημα για κάποιους. Περαστικός θα είμαι, θα τα πω και θα φύγω. Θα τα πω για να καταλάβεις εσύ, κι ας καταλάβουν όλοι. Ας καταλάβουν γιατί όσο τα κρύβω καίγομαι στη κόλασή μου. Ήρθε η ώρα να σου ζητήσω συγγνώμη για δύο πράγματα. Πρώτα ζητώ συγγνώμη που δεν είχα πάρει στα σοβαρά τα χαρίσματα της προόρασης και της πρόγνωσης που είχες. Δεν ειρωνεύομαι καθόλου. Όσο ήμαστε μαζί, ζήτησες τρεις φορές να χωρίσουμε. Τη πρώτη φορά λοιπόν, είπες οτι ξέρεις, αλλά δεν ξέρεις πως το ξέρεις, οτι δεν θα με κάνεις ευτυχισμένο.. Ανιθέτως, θα φτιάξω τη ζωή μου μετά απο καιρό με μία κοπέλα την Α. με την οποία θα είμαστε ευτυχισμένοι χωρίς καβγάδες και χωρισμούς και θα κάνουμε ένα χαρακτηριστικό ταξίδι. Είχες αναφέρει πάρα πολλές λεπτομέριες γιατί τότε κάναμε πολλές συζητήσεις τέτοιου τύπου για οράματα κλπ. Σε έβλεπα να πονάς και να κλαίς, κι ενώ ήθελες να είμαστε μαζί, φερόσουν παράλογα και ζήταγες να χωρίσουμε γιατί "τώρα ξέρεις" όπως είχες πει.Τη τρίτη φορά που ζήτησες να χωρίσουμε, ήμουν κουρασμένος να κρατάω με νύχια και με δόντια τη σχέση μας, σε άφησα να τελειώσεις την απαρίθμιση των χαζών λόγων που βρήκες να χωρίσουμε κι έφυγα. Πράγμα που σίγουρα δεν περίμενες. Να μου πεις χωρίζουμε και να πω οκ χωρίς άλλες κουβέντες. Βγήκαμε για ποτό κάποιες μέρες μετά για να μοιράσουμε τα πράγματά μας. Ήταν όντως το τέλος μας, το είχα αποφασίσει. Έκανα δύο σκληρά πράγματα εκείνη τη μέρα, απλά για να αποκτήσω αξιοπρέπεια για πρώτη φορά. Πρώτα σου έδωσα ένα CD με μία μεγάλη εξομολόγηση, κι έπειτα, όταν σε γύρισα σπίτι, αρνήθηκα ό,τι ένοιωθα για εσένα. Σε άφησα να έρθεις αγκαλιά για αποχαιρετησμό, σε άφησα ακόμα και να κουρνιάσεις στον ώμο μου για μερικά δευτερόλεπτα αλλά δεν σε άφησα να με φιλήσεις. Τραβήχτηκα και δεν σε κοίταγα καν στα μάτια. Όταν άρχισες να κλαίς, έκανα τη καρδιά μου πέτρα και ζήτησα να κατέβεις. Μόλις βγήκες, έφυγα όσο πιό γρήγορα μπορούσε να με πάει το ταπεινό μου Γαλλάκι. 2η συγγνώμη λοιπόν που αποφάσισα εκείνη τη μέρα να είμαι ψυχρός, αμίλητος κι εγωιστής, ενώ αυτή και μόνο τη μέρα, έπρεπε να σε είχα πάρει τη πιό ζεστή αγκαλιά. Έπρεπε να σε έχω συγχωρέσει απο καρδιάς για τα γεγονότα του παρελθόντος. Αυτά για τα οποία έλεγα πως σε συγχώρεσα αλλά ήξερες οτι με έκαιγαν όσο τίποτα. Ξέρουμε και οι δύο, πως, συγχωρώ σημαίνει κατανοώ τη θέση του άλλου. Δυστυχώς δεν είχα κατανοήσει τη θέση σου. Τώρα ξέρω τι πέρασες. Τώρα βλέπω..Πέρασαν χρόνια, μετακόμισα, γνώρισα την Α. και είμαστε μαζί απο τότε. Χωρίς τσακωμούς, χωρισμούς, όλα όπως τα είχες πει. Πέρασαν κάτι μήνες μέχρι να δω αυτό που είχες δει εσύ τότε. Μου έκανε τη χάρη ο Θεός μετά απο τόσα παρακάλια, κι ας είμαι βουτηγμένος σε πάθη κι αμαρτίες, να με φωτίσει και να δω πόσα χρόνια μπροστά είχες δει. Δεν έχω συναντήσει ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΣΑΝ ΕΣΕΝΑ. Ήξερα πως υπάρχουν, είχα διαβάσει για κάποιους αλλά ποτέ δεν συνάντησα. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην έχει υπάρξει ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΟΝΟ μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια που να μη σε έχω σκεφτεί. Μέτρα πόσες χιλιάδες μέρες είναι όλα αυτά τα χρόνια. ΜΙΑ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ. Ούτε εγώ θα ήθελα να βλέπω στάτους και φωτογραφίες σου όλο αυτό το καιρό, οπότε κατανοώ και συγχωρώ που με είχες μπλοκάρει, γιατί κι εσύ να μην το έκανες, θα το έκανα εγώ. Σήμερα παρατίρησα οτι με ξεμπλόκαρες και άρχισε το φβ να σε πετάει στις προτάσεις. Τώρα πιά έφυγαν οι θυμοί και οι εγωισμοί κι έμεινε η πραγματική ανιδιοτελής αγάπη... κι έχω αρκετή για εσένα. Σε παρακαλώ, στείλε μου αίτημα φιλίας πρώτη και υπόσχομαι οτι θα στείλω μήνυμα πρώτος. Δεν μιλάω για επανασύνδεση, έρωτες και σχέσεις. Μιλάω για το άλλο που είχαμε, αυτό που όλοι ψάχνουν αλλά δεν ξέρουν τι είναι. Και ξαναλέω, ανιδιοτελής αγάπη. Τόσο πραγματική, που θυσίασες τον άνθρωπο που αγαπούσες και σε αγαπούσε όσο τίποτα, για το δικό του καλό. Το καλό που εκείνος για εκείνον δεν μπορούσε να δει. Μακάρι να το είχα καταλάβει νωρίτερα, όσο είχα ακόμη τον αριθμό σου...Δεν γίνεται πιό ξεκάθαρη και διαφανής εξομολόγηση. Μόνο το όνομά μου δεν είπα αλλά το ξέρεις. Θα το ξέρουν κι όσοι προσέχουν τις λέξεις που διαλέγω όταν μιλάω και γράφω. Κι εγώ απο την άλλη ξέρω πως θα νιώσω όταν δω εισερχόμενο αίτημα απο σένα. Ξέρω πως ένιωσα όταν είδα το πρόσωπό σου μετά απο τόσα χρόνια σήμερα το πρωί, κι ας ήταν απο το φβ. Επίσης ξέρω, αλλά δεν ξέρω πως το ξέρω, οτι θα στείλεις. Περιμένω λοιπόν. Όσο για την Α. την αγαπάω και για έναν ακόμα λόγο. Επειδή ανέχεται μετά απο τόσα χρόνια να ακούει ιστορίες για απίστευτα πράγματα που έζησα όσο ήμουν μαζί σου. Δεν κατάλαβε ποτέ γιατί εξαφανιστήκαμε ο ένας απο τη ζωή του άλλου ακόμα κι αν χωρίσαμε. Αν το καταλάβαινε, ίσως να ζήλευε πολύ αυτή την ένταση σε όλα τα συναισθήματα. Ίσως και να μην άντεχε ούτε μέρα αν ζούσα κάτι παρόμοιο μαζί της..Η αγάπη είναι ενέργεια σου είχα πει. Ενέργεια που μπορεί να μεταβληθεί. Αγάπη μπορεί να γίνει έρωτας, ισχυρός έρωτας μπορεί να γίνει ισχυρό μίσος. Μετά απο χρόνια, το ισχυρό μίσος μπορεί να γίνει πανίσχυρη ανιδιοτελής αγάπη. Το ξέρω, δεν ξέρω πως, αλλά θα στείλεις.