Γυναίκα ξέρεις να πλησιάσεις κ μπορείς να το κάνεις όπως και να βγαλεις λεφτα π.χ πάνε ως εργατης σε καποια βιοτεχνία αν υπάρχει στον νομό σου , δούλεψε σε καφετερια, γυράδικο ή κάνε το επάγγελμα σου αν υπάρχει δυνατότητα. Να ξέρεις όμως ότι η βιοτεχνία σου δίνει τα λεφτά για τα οποία δούλεψες όπως κ τυχόν υπερωρίες εφόσον είσαι 35 ετών και πάνω αντί να τις δώσει σε 18 κ 19χρονα όπως εγώ, το λέω γιατί έχω δουλέψει 2 καλοκαίρια σε βιοτεχνια κ εχω ακουσει ότι πολλοί που έχουν καφετέριες, εστιατόρια, σουπερμάρκετ, γυράδικα δεν πληρώνουν κ δεν συμπεριφέρονται σωστά στο προσωπικό που είναι πολύ άσχημο να έχεις χαμένη αξιοπρέπεια, και τι να δουλεύεις τζάμπα; οπότε κάνε στην άκρη αυτες τις σκέψεις απελπισίας που σου δημιουργείσε το αδιέξοδο αυτό που ηταν λογικο να έρθουν τέτοιες σκέψεις. Προσπάθησε ενα μέρος του προβλήματος να το λες στην οικογένεια σου που σε αγαπάει όσο κανείς άλλος, μετά κάνε χιουμοράκι-καλαμπούρια με τους φίλους σου για να τους βοηθάς εφόσον τους αγαπάς κ νιώθεις ότι τους βοηθάς στα δικά τους εμπόδια και αρχίζεις να ξεχνιεσαι. Γράψου σε ένα πρόγραμμα γυμναστικής με προσωπικό γυμναστή: γυμνάστρια δηλαδή να δίνετε ραντεβού σε ένα μέρος κ να σου κάνει γυμναστική παράλληλα θα μιλάς μαζί της κ θα αναθεωρείς την απαισιοδοξία ότι δεν μπορείς να πλησιάσεις γυναίκα, επίσης συνέχισε όλα τα υπολοιπα που σε χαλαρώνουν, και πάνε σε έναν ειδικό αν θελεις, υπάρχουν πολλά που μπορείς να κάνεις μην απελπίζεσαι η ζωή είναι για να την παλευουμαι και βγαίνουμε νικητες κ δυνατότεροι όλα είναι παροδικά ξ το καλό και το κακκο. κοτρα στο κα να γράφω ελπίζω να σε βοήθησα αλλά και άλλους
15.2.2018 | 18:58
Γκριζο τελμα
Με εχει πιασει αρρωστοφοβια εδω και καιρο με ψυχοσωματικα αποτελεσματα ζαλη,εσωτερικο τρεμουλο,δυσπνοιες,αγχος, μονιμες μαυρες σκεψεις πως κατι θα μου συμβει και θα τεζαρω με αποτελεσμα να τρεχω συνεχεια σε νοσοκομεια και γιατρους. Συν τοις αλλοις εχω να δουλεψω χρονια,οπως και να κανω σεξ,γενικα ειμαι σε ενα αδιεξοδο. Δεν ξερω πως να προσεγγισω γυναικα,ουτε πως να βγαλω λεφτα και αμφιβαλω πλεον αν μπορω λογω της καταστασης που περιεγραψα και των χρονων που περασαν,ειμαι 35.Μονη φωτεινη πτηχη στην ζωη μου,η οικογενεια μου,καποιοι φιλοι που σημαινω πολλα για αυτους και νομιζω τους επιρρεαζω θετικα στα δικα τους προβληματα,το διαβασμα,η κλασσικη μουσικη που με χαλαρωνει και να βλεπω χαζομαρες στην τηλεοραση για να ξεχνιεμαι.
4