ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εργάζομαι σε μία πολυεθνική εταιρία και όταν με προσέλαβαν και ξεκίνησα να επικοινωνώ με Έλληνες συναδέλφους, παρατήρησα ότι όλοι έγραφαν με αγγλικούς χαρακτήρες ακόμα και ο προιστάμενος μου. Μόνο εγώ έγραφα με ελληνικούς χαρακτήρες. Το πρώτο διάστημα μάλιστα μου έκανε παρατήρηση ο προιστάμενος γιατί γράφω με ελληνικά γράμματα, υπονοώντας και καλά ότι αυτό (η αλλαγή γλώσσας) με καθυστερεί στη δουλειά μου όταν θέλω να γράψω στα αγγλικά ή να μιλήσω με ξένο συναδελφο κλπ. Έμεινα κόκκαλο. Και σοβαρολογούσε και μου έκανε και δεύτερη και τρίτη παρατήρηση, ενώ εκείνος μου έγραφε στα αγγλικά. Τελοσπαντων, πολύ ψώνιο ο προιστάμενος, επειδή εργάζεται σε ξένη εταιρία το παίζει και ξένος, που και που μιλώντας μας και στα αγγλικά μεταξύ μας. Όπως προείπα μονο εγώ έγραφα με ελληνικούς χαρακτήρες. Ενώ κάποιοι έλληνες μου μιλούσαν στα αγγλικά (καλή ώρα σαν το προοστάμενο) εγώ τους απαντούσα στα ελληνικά και με ελληνικούς χαρακτήρες και πάντα ολόκληρες λέξεις. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι παρατήρησα πως επηρέασα και μερικούς συναδέλφους αργότερα όπου και αυτοί πλέον γραφουν με ελληνικά. Εντάξει, παραδέχομαι μερικές φορές έχει τύχει να στείλω ολόκληρο κατεβατό στα ελληνικά και με ελληνικούς χαρακτήρες σε ξένο συνάδελφο (από βιασύνη, νόμιζα έγραφα σε ελληνα δεν το είχα προσέξει, μικρό το κακό όμως) :pΚάπου στα 19 με 23 έγραφα greeklish και ξέχασα αυτά που ήξερα, στην κυριολεξία. Ακόμα και στο χαρτί μπερδευόμουν και έγραφα με greeklish. Τότε ήταν που φρίκαρα και τα σταμάτησα και ξεκίνησα να γράφω στα ελληνικά και ήρθα στον ίσιο δρόμο.