ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μίλησα στο σκάιπ με το αγόρι που με χώρισε πριν ένα μήνα και κάτι. Ήταν η πρώτη μου σχέση και προς έκπληξή μου, μου πήρε περισσότερο καιρό απ'ότι φανταζόμουν να είμαι σχετικά οκ με την κατάσταση. Μόλις χωρίσαμε έπεσα με τα μούτρα στη δουλειά οπότε φεύγαν οι ώρες και γυρνούσα σπίτι αργά και πτώμα, αλλά όταν μιλήσαμε 3 βδομάδες μετά το χωρισμό, με πήραν τα δάκρυα. Αυτή τη φορά δεν έκλαψα. Και χάρηκα. Σκέφτομαι ότι μου περνάει σιγά σιγά κι όταν πια ειδωθούμε πάλι σε 2 βδομάδες ευελπιστώ να τα περάσουμε φίνα. Γιατί- είναι φοβερό- μ'αυτό το παιδί ταιριάζω σαν φιλαράκι και ό,τι και να'ναι, καλά θέλω να'ναι και έχει κι αυτός τη θέση του στην ιστορία μου και καλώς ή κακώς δεν θέλουμε να χαθούμε.Δεν ξέρει ούτε κι αυτός γιατί με χώρισε, τον κόβω να μην ξέρει τι θέλει, αλλά όπως και να'χει δεν έχει νόημα να τα κουρδίζεις αυτά, θεωρώ πως έχει λήξει το θέμα και θέλω να προχωρήσω.Και έτσι που λες μόλις κλείσαμε το σκάιπ, ένιωσα ότι όλα παίρνουν τη θέση τους κάποια στιγμή. Και ένιωσα καλά. Άραγε θα νιώθω έτσι όμορφα και γαλήνια όταν τον ξαναδώ ή λες να μου γυρίσει? Κι αν δω πως είμαι ακόμα ερωτευμένη τελικά και δεν θέλω να τον ξαναδώ, αφού θα με πληγώνει να τον βλέπω συχνά και κάτω από τη φιλική συμφωνία? Ερωτήσεις εν δυνάμει πολλές. Δεν έχει όμως σημασία. Τώρα νιώθω όμορφα. Είτε έχετε είτε όχι παρτενέρ, σας εύχομαι να'χετε όλοι μιά γλυκιά καληνύχτα. Και εσείς που δεν είστε ζευγάρι και το θέλετε, σας στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά :)