ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το κέρατο το δικαιολογούν κατά βάση όσοι το δίνουν και 99% στους εαυτούς τους και όχι στους άλλους. Με τους άλλους απλά είναι καχύποπτοι. Το 'χει αποδείξει η ιστορία. Περιμένεις να το παραδεχτούν ευθέως; Υ.Γ. Λέω ξανά, ένα κέρατο μπορεί και να συγχωρείται ας πούμε αλλά πώς εμπιστεύεσαι πάλι; Αν πάντως σου ρίξει ευθύνη για το πρώτο για μένα είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρέπει να δοθεί άλλη ευκαιρία γιατί είναι ανεύθυνος κι ευθυνόφοβος ο άλλος. Κι αυτό είναι χειρότερο απ' το κέρατο και φαίνεται σε όλες τις εκφάνσεις της σχέσης. Άμα είναι έτσι, καλύτερα μόνοι-ες.

Μικρή μου Ανία...Εμένα η πρώτη μου σχέση μου έριξε κέρατο και πραγματικά το συγχώρεσα αλλά έφυγαν οι παρωπιδες και έπαψα να εμπιστεύομαι πια...Μετά από 4,5 χρόνια το ληξαμε γιατί περνούσα μια πολύ δύσκολη και άσχημη φάση με πένθος επίσης....Οκ...Τώρα μετά από τόόόόόόσα χρόνια έστειλε μήνυμα ενώ έφτιαξε την ζωή του να μου πει πως θα έδινε τα πάντα να γυρίσει τον χρόνο πίσω και πως έχασε έναν αξιόλογο άνθρωπο από την ζωή του και πως δεν είναι ευτυχισμένος και ζητάει συγγνώμη για το αν με πλήγωσε τότε και με έκανε να χάσω την εμπιστοσύνη μου γενικότερα...Του είπα να κοιτάξει να είναι καλά και να μην σκέφτεται τίποτα άλλο...Πέρασαν εκείνα...Αλλά βλέπεις κάποιοι άνθρωποι όταν έχουνε κάτι δεν το εκτιμάνε και μετά από άπειρα λάθη θυμούνται τι είχαν και έχασαν...Σου διελυσαν εσένα την ψυχή? Είπες αμάν να βρεις τον εαυτό σου ξανά? Ε μετά γυρνάνε και σε θυμούνται ξανά και ας πέρασαν και 10 χρόνια...Σημασία έχει να είναι καλά...Αλλά τέλος!Πλεον δεν ξέρω αν θα ξανασυγχωρουσα κάτι τέτοιο ειλικρινά!

Α ρε νεραϊδούλα, έχεις κι εσύ τα δίκια σου σαφώς αλλά όπως έχει η κατάσταση, δύσκολα θα τα βρεις. Μερικοί υποθέτω θεωρούν ότι ο κόσμος θα είναι καλοσυνάτος μαζί του και όταν πετυχαίνουν καλοσυνάτο άτομο νομίζουν ότι απλά είναι χαζό...Υ.Γ. Η ζημιά που κάνουμε καμιά εις βάρος του εαυτού μας είναι μη-ανατρέψιμη. Όταν συγχωρούμε πολλά στους άλλους συνήθως γίνεται εις βάρος του εαυτού μας. Δεν αξίζει απλά. Ξέρεις γιατί δεν αξίζει; Γιατί εσύ δηλαδή δεν έκανες πράγματα που ήξερες ότι θα τον πλήγωναν κι ας ήταν να σου προσφέρουν ευχαρίστηση/ανακούφιση.

Καλημέρα μικρούλα μου!Ποτέ δεν έκανα σε κανέναν άνθρωπο κάτι που θα τον πλήγωνε,πόσο μάλλον σε αυτόν που θεωρώ άνθρωπο μου...Ημουν πάντα υπέρ της συζητήσεως σε όλα,όμως πολλές φορές απο τα λάθη σου μαθαίνεις... Όταν είναι ξεκινάω κάτι ξεκαθαρίζω,άν φίλε μου θελήσεις κάτι άλλο θα σε παρακαλούσα να μου το πεις πρώτα,να το λήξουμε και μετά είσαι ελεύθερος να κάνεις ότι θέλεις...Όχι δεν προτιμησε αυτό,ήθελε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο...Λένε κάποιοι εδώ πως φταίμε όσοι μας κερατωνουν! Δεν το δέχομαι,δεν πάει έτσι παιδιά,αυτό είναι να το έχεις και σαν άνθρωπος...Λες και στο ξένο "μπιπ" κάτι αλλάζει... Απλά είναι η ευχαρίστηση της στιγμής τους αλλά για μια στιγμή τέτοια,χάνεις πολλα που δεν θα ξαναβρείς και μαζί με αυτά σπας και τα σωθικά του ανθρώπου σου....Τότε τον ρώτησα που έσφαλα και μου φερθηκε έτσι... Πουθενά λέει,ίσα ίσα μου έδινες την ψυχή σου...Ωραία και συνεχιζω,εσύ θα με συγχωρούσες αν σου έκανα το ίδιο?Η απάντηση του ήταν όχι Ανία μου...Μπαμ και κάτω....Αυτό που συμπλήρωσε τώρα που με είχε πάρει τηλ που σου είπα ήταν πως "Νιώθω ότι φέρω ευθύνη για την αγριάδα και την σκληρότητα που πλέον δείχνεις προς τα έξω σαν γυναίκα",του λέω ένα ευχαριστώ στο χρωστάω όμως γιατί μου έμαθες να μην είμαι σίγουρη πλέον για κανέναν και για τίποτα και μου έβγαλες τις παρωπιδες ανοίγοντας μου τα μάτια...Ναι μικρή μου συγχωρείς αλλά πλέον δεν ξανά εμπιστεύεσαι...Σου είπα τώρα πια δεν ξέρω αν θα το ξαναέκανα...Με μείωσε σαν γυναίκα αυτό το πράγμα ειλικρινά και τότε τα έβαζα με μένα και έλεγα πως μάλλον δεν του ήμουν αρκετή. Κάτι δεν έκανα καλά κοκ.Και αυτό καταντάει ελάττωμα ρε μικρή!Λες άραγε θα είμαι ποτέ αρκετή για κάποιον? Άκου εδω σκεπτικό που με πιάνει πολλές φορές...Δηλαδή ενταξει,τραγική!Βγάζεις ώρες ώρες μια ανασφάλεια και μια φοβία σαν άνθρωπος πλέον μετά από τέτοιες καταστάσεις συν όλα τα υπόλοιπα...Πωωω μου βγάζεις πολύ κουβέντα μικρή μου Ανία...Θα σε βγάλω για καφέ να τα πούμε μου φαίνεται!!!Χαχαχα! :-*

Δηλαδή επειδή κάποιος σου φέρθηκε ως λίγος ( δεν ξεχνάω και το χαστούκι για να "συνέλθεις") εσύ αποφασίζεις να κλειστείς και στην ουσία να πληρώνεις τις συνέπειες μιας συμπεριφοράς που ούτε προκάλεσες ούτε σου άξιζε; Δεν το λέω κακοπροαίρετα- μακάρι να πέφτω έξω δηλαδή- αλλά νεραϊδούλα δεν είναι κάπως αυτοκαστροφικό αυτό που κάνεις; Άλλο να θέτεις όρια, να είσαι αντιδραστική όταν πάνε να σε πατήσουν και να μην χαρίζεσαι αλλά να σε κερδίζουν ( και να τους κερδίζεις παράλληλα) κι άλλο να ζεις με την απορία αν είσαι αρκετή για κάποιον άλλον. Να φτάνεις και να περισσεύεις για σένα. Άσε να κουρεύονται μέχρι να βρεθεί και αν ( δεν θα σκάσουμε αν δεν βρεθεί ) κάτι να το γουστάρεις. Υ.Γ. Το λίγο είναι σχετικό... πχ εγώ για κάποιους είμαι μέτρια, ε και; Δεν τους κάνω απλά. Αλλά το πολύ ή το λίγο για μένα έχει να κάνει με τις δικές μας συμπεριφορές. Αν κάποιος δεν μου κάνει ή δεν μ' αρέσει δεν πάει να πει πως είναι λίγος. Αν όμως μένω μαζί του ενώ δεν μου κάνει και ψάχνω κάτι καλύτερο ενώ φέρομαι άσχημα εγώ κάνω λίγο τον εαυτό μου. Θέλω να πω, το πολύ ή το λίγο, το καθορίζει ο καθένας μας με τη προσωπική του συμπεριφορά κι όχι με την εκτίμηση των άλλων για το τι είμαστε.

Αχ μωρέ μικρούλα μου Ανία!Το θυμάσαι και το χαστούκι ε?Εκείνο ήταν από την 2η σχέση...Ο καθένας με τα δικά του φίλη μου μικρή!Ναι να γνωρίσω κάτι αλλά να με συγκινήσει και εμένα κάπου όχι μόνο τι θέλει ο άλλος...Πλέον αυτό έχω πάθει,δεν με συγκινεί τίποτα...Δεν ζητάω ούτε πλούτο,ούτε ομορφιά,πάντα καρδιά ζητούσα...Εκεί σε θέλω όμως...Δεν βρίσκεις εύκολα ανθρώπους και ιδίως άντρες κυνηγούς στις μέρες μας...Όλοι κοιτάνε στον 2ο ή 3ο καφέ να σε ρίξουν στο κρεβάτι τους!Όχι ρε φίλε γιατί? ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ?Βλέπεις με την συζήτηση μας και τον χαρακτήρα μου πως ΔΕΝ αναζητώ κάτι και με το που το συνειδητοποιήσουν πλέον ότι ΔΕΝ πρόκειται να κάνουν κάτι τέτοιο στραβώνουν και απο πάνω! Ε άμα πια!Τέλος πάντων αν είναι κάτι να είναι ευλογημένο να έρθει,ας έρθει αλλιώς δεν πειράζει...Από το να έχω κάτι για να λέω πως έχω και να μην νιώθω τίποτα που δεν το έκανα ποτέ αυτό γιατί ξέρω τι θέλω σαν άνθρωπος τότε προτιμώ την μοναξιά μου σε αυτόν τον τομέα...Όσο για την αυτοπεποίθησή μου δεν την έχω στα ύψη...Είμαι πολύ προσγειωμένο άτομο και πραγματικαου την σπάω πολλές φορές που βάζω όλους τους άλλους και τις άλλες πρώτα και μετά εμένα,γιατί βλέπω πως κανείς δεν κοιτάει τίποτα άλλο πέρα από την παρτάρα του τις περισσότερες φορές...