ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Τον γνώρισα πριν περίπου ένα χρόνο και έχει περίπου τόσο καιρό που έχει μετακομίσει σε άλλη χώρα. Ολο αυτόν τον καιρό κρατήσαμε επαφή. Μιλάμε κυριολεκτικά συνέχεια και για οτιδήποτε. Το ξέρω ότι του αρέσω γιατι μου το έχει πει ξεκάθαρα. Και εμένα μου αρέσει πολύ και το ξερει. Ο τρόπος που μιλάμε μεταξύ μας παραπέμπει σε ζευγάρι και κάποιες φορές έχει πάει το θέμα προς τα εκεί χωρίς όμως να επισημοποιησουμε κάτι. Πιστεύω ότι και οι δύο σκεφτόμαστε το ίδιο ότι και καλά ο άλλος δεν θα θέλει κάτι τέτοιο (σχέση από απόσταση). Πραγματικά έναν χρόνο μόνο αυτόν σκέφτομαι και επειδή μου λέει τα πάντα ξέρω ότι δεν παίζει κάτι με κάποια. Τον θέλω τόσο πολύ και νιώθω πραγματικά ότι είναι σημαντικός για εμένα παρόλο που δεν τον έχω "ζήσει" και τόσο πολύ. Και αυτός από ότι μου είπε νιώθει το ιδιο. Απλά υπάρχει ένα θέματακι όταν αυτός το πήγαινε προς τα εκεί στην αρχή εγώ κάπως το απέφευγα γιατί με τρόμαζε λίγο όλο αυτό και δεν ήθελα να δεθω με κάποιον που θα είναι μακριά μου αλλά πλέον αυτό δεν με νοιάζει καθόλου. Μου λείπει βέβαια πολύ αλλά είμαι σίγουρη ότι τον θέλω. Απλά επειδή του το έκοψα κάπως στην αρχή τώρα δεν το αναφέρει για να μην γίνει και άβολο όλο αυτό μεταξύ μας λογικά. Έκανα βλακεια. Πως να του πω ότι θα ήθελα να γίνει κάτι μεταξύ μας; Λέτε να μην θέλει αυτός τώρα λόγω απόστασης; Δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας άνθρωπος τόσο μακριά μπορεί να με κάνει να νιώσω τόσο όμορφα. Ακόμα με τρόμαζει λίγο το γεγονός ότι δεν θα είμαστε μαζί καθώς για τα επόμενα 3 χρόνια θα είναι εξωτερικό αλλά τον θέλω τόσο πολύ που πλέον δεν το σκέφτομαι και τόσο πολύ. Τι να κάνω;