ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο κολλητός φίλος μου στο παρελθόν μου είχε εξομολογηθεί 2 φορές ότι νομίζει πως είναι γκέι.Εγώ φυσικά τον υποστήριξα και του έδωσα κουράγιο να αποδεχτεί την ταυτότητά του,καθότι είμαι κι εγώ λεσβία και κατανοώ πόσο δύσκολο είναι να αποδεχτεί κανείς τον εαυτό του.Στην πορεία βέβαια μου είπε πως δοκίμασε να κάνει προκαταρκτικά με έναν άγνωστο άντρα και πως δεν του άρεσε καθόλου και με διαβεβαίωνε συνεχώς πως δεν είναι γκέι τελικά.Ωστόσο,σχέση με κοπέλα δεν είχε ποτέ και ούτε παρουσίασε ενδιαφέρον για κάποια.Το ζήτημα είναι λοιπόν το εξής.Εγώ τα τελευταία δύο χρόνια έχω σχέση με μια κοπέλα,πηγαίνω στο Pride και γενικά,έχοντας αποδεχτεί τον εαυτό μου,υποστηρίζω ένθερμα την Lgbt+ κοινότητα.Ο κολλητός μου από την άλλη,έχει αρχίσει να με κρίνει κατά κάποιον τρόπο για τις επιλογές μου,κάνει διάφορα σχόλια για τον προσανατολισμό και τις αντιλήψεις μου και γενικά μου βγάζει μια εσωτερικευμένη ομοφοβία,πράγμα το οποίο έχει αρχίσει να μου την σπάει αφάνταστα.Πέρα από αυτό έχει γίνει αρκετά θρησκόληπτος,ενώ στο παρελθόν δήλωνε άθεος,και εκφράζει αντιλήψεις προκατάληψης και κακίας για τους lgbt+.Δεν είναι ακραία ομοφοβικός,αλλά από εκεί που ήταν εντελώς open minded κάτι έχει αρχίσει να παθαίνει και βγάζει χολή ώρες ώρες.Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να συναναστρέφομαι μαζί του,από την στιγμή που ενίοτε με κρίνει για αυτό που είμαι.Από την μία σκέφτομαι πως είμαστε κολλητοί φίλοι πολλά χρόνια και κατά βάθος είναι καλός,αλλά από την άλλη δεν μπορώ να κάνω συνέχεια πως δεν ακούω τις βλακείες που μου λέει.Για συζήτηση μαζί του ούτε λόγος,καθώς είναι πολύ ισχυρογνώμων και δεν δέχεται άλλες απόψεις.Μήπως μπορείτε να σκεφτείτε λύσεις για να φτιάξουν λίγο τα πράγματα μεταξύ μας;