ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν μου αρέσει υπερβολικά πολύ ένας συμμάθητης μου. Αυτός έχει 3-4 φίλους με τους οποίους ξοδεύει το διάλειμμα, με τα άλλα παιδιά απλά μιλάει. Δεν έχει καμία επαφή με κανένα κορίτσι, καμία δεν του μιλάει, σε καμία δεν μιλάει... Έχει το στυλ του απόμακρου αντικοινωνικού καλύτερα του αδιάφορου. Όσες φορές έχουμε βρεθεί σε κοινή παρέα (όχι εκτός σχολείου) κάθεται στην γωνία και δεν συμμετέχει στην κουβέντα, έτσι φέρεται και με τους πιο στενούς του φίλους απ'ότι έχω παρατηρήσει. Όταν μιλάει με κάποιον (και με μένα) ή κοιτάει αλλού, ή σε καρφώνει στα μάτια με ένα παγωμένο αδιάφορο βλέμμα. Μέσα στην τάξη, μιλάει, βέβαια μόνο για να πετάξει κάνα αστείο ή να κοροιδέψει κάποιον. Ξέρω πως είναι εντάξει τύπος έτσι μου έχουν πει και το βλέπω κιόλας. Ταιριάζουμε πολύ, έχουμε τα ίδια γούστα (σπάνιο), σαν χαρακτήρες πιστεύω θα τα βρίσκαμε. Να σημειώσω πως σε εμφάνιση δεν τπυ πέφτω και λίγη. Μια δύο φορές που έτυχε να βρεθούμε μόνοι (πηγαίναμε προς τον σταθμό του τραίνου) , ήταν φιλικός μαζί μου ομιλητικός...Η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από την μουσική. Έχω παρατηρήσει πως όταν βρισκόμαστε απέναντι, και ας έχει χώρο να περάσουν 5 άτομα κάνει πιο πέρα, και μου γνεύει να περάσω , κοιτάζωντας αγχωμένα (λες και δεν θέλει να ακουμπήσουμε). Εγώ με την πάροδου του χρόνου αναγκάστηκα να γίνω κοινωνική και μπορώ άνετα να μιλάω και να στέκομαι σε μια παρέα. Όμως με αυτόν δεν λειτούργει, δεν είναι το στυλ του, οκ σέβομαι και θαυμάζω πως δεν επιδίδεται σε ανούσιους διαλόγους αλλά πως να τον πλησιάσω; Όσες φορές έχω επιχειρήσει να του πιάσω την κουβέντα δεν τα κατάφερα. Είναι απλησίαστος. Λοιπόν για αυτόν ξέρω πως δεν είχε ποτέ κοπέλα , γενικά δεν αρέσει και απορώ γιατί (ούτε εγώ έχω κάνει κάτι), και πως καταβάθως είναι ευαισθητούλης. Τον θέλω πάρα πόλυ αλλά δεν ξέρω πως να τον πλησιάσω είναι τόσο απόμακρος...Συμβουλές...