29.4.2015 | 16:29
γνώριμοι άγνωστοι
Είναι η πιο συνηθισμένη ιστορία του κόσμου, το ξέρω. Και συμβαίνει με κάθε λογής σχέσεις (οικογενειακές, φιλικές, ερωτικές) και για κάθε λογής λόγους. Για μια στιγμή, ή για πολλές στιγμές, είσαι δεμένος, κοντά, ζεστά. Επικοινωνείς ειλικρινά, και ακόμα και οι αρνητικές στιγμές σ'αυτήν την επικοινωνία, όταν δηλαδή διαφωνείς, μαλώνεις, θυμώνεις κλπ, έχουν μια αυθεντικότητα. Τον ξέρεις τον άλλο, σε ξέρει κι αυτός, είστε εκεί μαζί, for better or for worse. Και μετά έρχεται ο καιρός που είστε δυο ξένοι. Είτε δεν επικοινωνείτε πια, είτε ακόμα κι όταν το κάνετε είναι κάπως τυπικό, στημένο. Του λείπει η αυθεντικότητα. Είναι η πιο συνηθισμένη ιστορία του κόσμου. Αλλά γιατί κάθε φορά είναι σαν να συνθλίβεσαι για πρώτη φορά;