ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
18.2.2019 | 23:55

Γονείς (;)

Είμαι 20 ετών, φοιτήτρια και μένω με τους γονείς μου. Από τότε που πέρασα στη σχολή μου, οι δικοί μου μου εχουμ την τάση να επεμβαίνουν έντονα στη ζωή μου έχοντας λόγο για τα πάντα και ειδικά για τη σχολή μου.**Σε αυτό το σημείο να τονίσω πως παρακολουθω συστηματικά τα μαθήματα της σχολής μου και ακριβώς για αυτόν τον λόγο έχω αρχίσει τον τελευταίο χρόνο να αντιδρώ άσχημα σε σχέση με την πίεση που νιώθω.**Χθες, λοιπόν, η μητέρα μου έκανε κάτι χοντρό σε σχέση με τη σχολή και εγώ έχασα τον έλεγχο από τα νεύρα μου και φώναξα αρκετά.Τότε ο πατέρας μου για να σταματήσω να φωνάζω με έπιασε κάπως να με κρατήσει στον καναπέ και με χτύπησε (ας πούμε) ελαφρά, αλλά αρκετά για να φρικαρω, ίσως επειδή έχασε τον έλεγχο και αυτός.Οκ μη λέμε μαλακίες. Δεν έχω σημαδια ΠΡΟΦΑΝΩΣ. Το θέμα είναι ότι η μητέρα μου τα είδε όλα αυτά και δεν τον σταμάτησε.Συνέχιζε να με λέει τρελή, ενώ ξεκάθαρα εκείνη δημιούργησε όλο τον χαμό.Ο αδερφός μου με θεωρεί υπερβολική και το αγόρι μου σήμερα μου είπε "ίσως να μην το κατάλαβε ότι το έκανε". Κατάλαβα πως το εννοούσε, αλλά δεν παύει να με ενόχλησε που τα 2 πιο κοντινά μου ατομα στη ζωη μου είναι τελείως αδιάφορα απέναντι σε αυτό.Τους γονείς μου τους έχω ξεγράψει.Όλα έχουν και κάποια όρια.Νιώθω σκατα και κάνω υπομονή να σηκωθώ να φύγω μακριά.Αλλά ειλικρινά τωρα, είναι δυνατόν να πει κάτι τέτοιο;Απλα με έχει προβληματίσει μιας και είμαστε πολύ καιρό μαζί και πραγματικά είναι απίστευτα καλός άνθρωπος.Είναι δίπλα μου σε πολλά θέματα που αντιμετωπίζω και πραγματικά ενοχλήθηκα με αυτό που είπε. Θέλω μονο σοβαρές απαντήσεις.
3
 
 
 
 
σχόλια
Δεν μας εξηγεις κ τι ειναι αυτο το "χοντρο" που εκανε η μητερα σου σχετικα με τη σχολη σου κ η αληθεια ειναι πως δεν μπορω να φανταστω κ τι ειναι...Καταλαβαινω οτι παιζει να γινονται παρεμβατικοι - λογω ανησυχιας- αλλα δεν χρειαζεται να φωναζεις γιατι χανεις το δικιο σου...Εσυ ξεφευγεις, εκεινοι ανησυχουν κ σε βγαζουν τρελη...Το καλυτερο θα ηταν να τους κανεις μια συζητηση για το οτι μεγαλωσες κ οτι παρακολουθεις τα μαθηματα κ να τους εξηγησεις τι ακριβως σε ενοχλει ,ωστε να σταματησουν να γινονται παρεμβατικοι...Περαν τουτου, τα δυο πιο κοντινα σου ατομα ,δεν αδιαφορησαν -οπως διατεινεσαι- αλλα σου ειπαν την γνωμη τους...Τωρα οτι η γνωμη τους ηταν διαφορετικη απο αυτο που θα ηθελες να ακουσεις , ειναι αλλουνου απα ευαγγελιο...Δεν διαγραφουμε τους γονεις μας απο ενα σκηνικο- αυτα συμβαινουν σε ολες τις οικογενειες- και δη οταν δεν εχει ξανασυμβει...Ο πατερας σου δεν ειχε σκοπο να σε χτυπησει κ η μητερα σου δεν ειπε κατι διοτι προφανως αντιληφθηκε οτι ηθελε να σε ηρεμησει απο τις φωνες σου κ οχι να σε χτυπησει...Φρικαρες γιατι πιθανον δεν εχει ξανασυμβει κ ενδεχομενως να φρικαραν κ εκεινοι γιατι δεν ειχαν ξανακουσει φωνες απο εσενα...Αν θες τη γνωμη μου, ναι , ησουν υπερβολικη κ καλο θα ηταν εκφρασεις τυπου " τους γονεις μου τους εχω ξεγραψει" , να μην τις ξεστομιζεις γιατι εχουν μια βαρυτητα κ δεν κολλανε στη περιπτωση σου...Ωστοσο αν εξακολουθειτε να μην τα βρισκετε , βρες μια δουλιτσα κ πιασε ενα σπιτι μονη σου...

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon