ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 23 χρονών και εξαιτίας των λάθος αποφάσεων των γονιών μου πολλά πράγματα μου έχουν έρθει ανάποδα και εμένα και του αδερφού μου.Ήταν πάντα τόσο ανώριμοι που μας μεγάλωναν με συμβουλές θείων και γιαγιάδων.Καμία πρωτοβουλία ως γονείς,καμία επικοινωνία,καμία κίνηση να έρθουν πιο κοντά μας όταν ήμασταν πιο μικροί.Απλά μας πετούσαν κάποια λεφτά στη μούρη για να μας ξεφορτωθούν.Μεγαλώνοντας και γνωρίζοντας κόσμο ευτυχώς κατάλαβα ότι η ζωή δεν είναι έτσι όπως την έχουν φιλοσοφήσει οι γονείς μου,όμως η ανωριμότητά τους συνεχίζει να μπαίνει εμπόδιο στη ζωή μου.Δεν πήγα στη σχολή που πέρασα,γιατί με είχανε ανάγκη στην οικογενειακή επιχείρηση,η οποία ήταν έτοιμη να κλείσει εξαιτίας των κακών χειρισμών των ίδιων,οι οποίοι πήρανε μια έτοιμη επιχείρηση από τους παππούδες μου και κόντεψαν να την διαλύσουν.Το αποτέλεσμα;Εγώ και ο αδερφός μου στερούμαστε μέχρι και αυτή την ηλικία που είμαστε πολλά πράγματα.Όμως,προσπαθήσαμε να δείξουμε κατανόηση,γιατί είναι γονείς μας,αλλά δε βάζουν μυαλό αυτοί οι άνθρωποι...όχι μόνο δεν εκτιμούν το πόσο καλά παιδιά έχουν που έμεινα δίπλα τους και τους συγχώρησαν τόσα λάθη,αλλά απαιτούν κι άλλα χωρίς εκείνοι να στερούνται τίποτα από αυτά που θέλουν.Είναι σαν να έκαναν παιδιά για να έχουν παρέα στα γεράματα και τίποτα περισσότερο.Επίσης,ενώ εδώ και πολύ καιρό είχαμε καταφέρει να φέρουμε την επιχείρηση σε σημείο που να έχει και κέρδος,εκείνοι πάλι άρχισαν να σκορπούν λεφτά δεξιά κι αριστερά σε γνωστούς και φίλους τους,χωρίς να μας υπολογίζουν εμάς και το πόσο κόπο έχουμε κάνει και τα πόσα έχουμε στερηθεί εξαιτίας τους.Ντρέπομαι που το λέω,αλλά θα ήθελα να φύγω μακριά τους και να φτιάξω τη ζωή μου χωρίς αυτούς.Νιώθω ότι ούτε οι ίδιοι δε θέλουν να σωθούν κι εγώ δε μπορώ να φτάσω κι άλλο πιο κάτω.Θέλω να ζήσω κι εδώ δε μπορώ,πνίγομαι!ΦΤΑΝΕΙ ρε μπαμπά,φτάνει ρε μαμά!