ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αγαπημένε Θ. Ξέρω πως όσο και να περιμένω είσαι αποφασισμένος να μην κάνεις κάποια κίνηση προς το μέρος μου. Αυτό για σένα σημαίνει είμαι δυνατός και έχω αξιοπρέπεια. :) Επιπλέον, ξέρω ότι όταν νιώσεις την ανάγκη να ψάξεις να με βρεις... να επικοινωνήσεις μαζί μου-που έχεις διαγράψει και τον αριμό μου για παν ενδεχόμενο- θα σκεφτείς ότι ήμουν τρελή. Λοιπόν, για να τελειώνουμε ΕΡΩΤΕυΥΜΕΝΗ ήμουν (κι ακόμη είμαι αλλά θα το ξεπεράσω): ΡΙΣΚΑΡΑ, ΤΟΛΜΗΣΑ, ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ όχι για να σε δεσμεύσω ή γιατί θέλησα να κρεμαστώ πάνω σου αλλά γιατί δεν θα είχα μούτρα να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη αν τα βούλιαζα στη δειλία. Ξέρω-ξέρω, εσύ ήθελες να απομακρυνθώ γιατί νόμιζες ότι θα φορτωνόμουν σε 'σένα, ότι σου ζητούσα εγγυήσεις που δεν είχες να δώσεις :) Τέλοσπαντων, παρόν ήθελα αλλά εσύ προτίμησες την ηρεμία σου και δεν σε κατηγορώ, καταλαβαίνω. Και άλλωστε να θυμάσαι πως είμαι μία μουρλή που έφτασε σχεδόν να σε παρακαλάει να σε δει. Όπως και να ΄χει θέλω να ξέρεις ότι έμαθα πράγματα, το μόνο που με φοβίζει είναι πως την επόμενη φορά που θα νιώσω πράγματα για κάποιον αν κι ο άλλος με θέλει θελήσει να μπω στην ζωή του θα μου κάνει τρομερή εντύπωση. Μια μέρα θα σε ξεχάσω, εσύ προσπάθησε συνέχισε την ζωή που κάνεις, δικαίωμα σου :) Με εκτίμηση(γιατί αν δεν σ' εκτιμούσα σαν άτομο θα ταν πολύ πιο εύκολο)η Μ. ΥΓ1. Ούτε ένα ποιήμα σου δεν μου δείξες... Ούτε.. ούτε,δεν πειράζει. Πάλι καλά που πιστεύεις στον Θεό αλλά όχι στις ανθρώπινες σχέσεις, :) Πάλι καλά που όταν αγαπάς τον άλλον τον διώχνεις, λυπάμαι που δεν ξέρω να αγαπάω όπως εσύ και πιστεύω ότι ρισκάρεις αν αγαπάς και προσπαθείς να δώσεις ό,τι έχεις. Αυτό που έχεις προσπαθείς να είναι το καλύτερο... αυτό θέλησα να σου προσφέρω, όχι από λύπηση αλλά από επιλογή και γιατί είτε το πιστεύεις είτε όχι νοιάστηκα(αν και προσπαθώ να μην σε σκέφτομαι τώρα, όχι από εγωισμό αλλά επειδή με βλάπτει, είμαι ακόμη κάπως ενοχική) και αγάπησα το φως των ματιών σου κι ας τρόμαζα καμιά φορά που δεν ήταν τόσο φωτεινά :/ Νιώθω ακόμη απογοητευμένη γιατί ήθελες να με κρατάς στην άγνοια, ούτε καν να καταλάβω δεν μ΄άφησες και κουράστηκα κάπως. ΥΓ2. Μια μέρα θα ξυπνήσω και δεν θα είσαι η πρώτη μου σκέψη... ΑΝ με ήθελες ενώ σου έδειξα πολύ καλά πως σε θέλω και πως σου δίνω χρόνο και...και...και...δεν θα καθόμουν να γράφω ένα γράμμα που ποτέ δεν θα διαβάσεις, που είναι 0 και 1 όπως ο κόσμος που τελικά προτίμησες μιας και ήταν διαχειρίσμος...