ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Α.Κ.Ελπίζω να περνάς πάντα τόσο όμορφα όσο μαρτυρούν οι φωτογραφίες σου, να ταξιδέυεις πολύ γιατί ξέρω πόσο σου αρέσει, και να ασχολείσαι πάντα με αυτό που αγαπάς με την ίδια όρεξη που είχες τότε που σε γνώριζα καπως καλύτερα.Επειδή δεν θα μπω ποτέ ξανά μάλλον στη ζωή σου και δεν μπήκα για να μείνω τότε, (και δεν έμαθα ποτέ το γιατί, αλλά δεν έχει σημασία πλέον) και επειδή η οικειότητα μας δεν μου επιτρέπει να σου τα πω όλα αυτά, τα γράφω εδω.Αν και δεν είσαι πια ο άνθρωπος που αγάπησα, η εκτίμηση μου στις δυνατότητες σου και η αγάπη μου, ως ελπίδα πλέον να περνάς όμορφα και η επιλογή σου να μην σε έχει απογοητεύσει ούτε στο παραμικρό, παραμένει πάντα η ίδια.Θα χαρείς ελπίζω να μάθεις, ότι ως άνθρωπος, με ενέπνευσες πολύ να γίνω καλύτερη, είτε με την παρουσία σου, είτε και με την απουσία σου. Με βοήθησες να ξυπνήσω, να αποδεχτώ τον αληθινό μου χαρακτήρα. Είμαι καλά, δεν χρωστάω μαθήματα, γυμναζομαι τακτικα, ειμαι στα καλυτερα μου σωματικα, και ψυχικα, έχω κέφι, όρεξη για ζωή, ανθρώπους στην ζωή μου να με αγαπούν ανιδιοτελώς και αναζητώ, τον επόμενο άνθρωπο που θα ερωτευτώ, και θα μπει στη ζωή μου να της αλλάξει τα φώτα.Σε σκέφτομαι, που και που, ομολογώ, αλλά ως το αστεράκι που ήξερα. Αυτός ο άνθρωπος μου λείπει. Δεν ξέρω αν υπήρξες ποτέ σαν αυτόν, αλλά ελπίζω οτι δεν υπήρξα τόσο αδαής.Να χαμογελάς πάντα. Το χαμόγελο σου, το ερωτέυτηκα από την πρώτη στιγμη που το είδα, κλεφτά, εκείνη την βροχερή μέρα στην Ιταλία. Παραμένει ίδιο, γιαυτό πάντα θα το χαζεύω λίγο σαν χαζή.Μ.Π.Υ.Γ:Αν τύχει και με ψάξεις, και διαβάζεις, και το δεις αυτο, σε παρακαλώ μη παρεξηγήσεις τις προθέσεις μου. Δεν έχω σκοπό να ανακατευτώ στη ζωή σου με κανέναν τρόπο, πλέον. Ας μη γελιόμαστε, οι πιθανότητες να σε δω και να με δεις, όπως και να το δείς αυτό, είναι τόσο μικρές που θεωρούνται μηδενικές. Απλώς, κάπου, ήθελα να γράψω το τι γίνεται, όταν μια ιστορία τελειώνει και περνά ο καιρός.